وضعیت جو ایمنی پرستاران شاغل در بخش‌های داخلی-جراحی بیمارستان‌های آموزشی

مقدمه: جو ایمنی یکی از عوامل رضایت پرستاران و درنتیجه، کیفیت مراقبت از بیماران است. این پژوهش با هدف تعیین جو ایمنی بخش‌های داخلی-جراحی بیمارستان‌های آموزشی استان زنجان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه به‌صورت مقطعی، روی 247 نفر از پرستاران شاغل در پنج بیمارستان آموزشی زنجان در سال 1399 صورت گرفت. برای نمونه‌گیری، از روش نمونه‌گیری زمانی پواسون استفاده شد. اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامۀ جمعیت‌شناختی و پرسش‌نامۀ استاندارد جو ایمنی پرستاران (سرسنگی 1393) جمع‌آوری گردید. مقیاس جو ایمنی ادراک پرستاران را در ابعاد آموزش پرستاری، ارتباط با پزشکان، ارتباط با پرستاران، نگرش سوپروایزرها، گزارش‌دهی خطاها و اشتباهات و فرسودگی شغلی می‌سنجد. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از نرم‌افزار spss vol.18 و آمارهای توصیفی و آزمون تی مستقل و انالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون پیرسون تجزیه‌وتحلیل گردید. یافته‌ها: میانگین کلی جو ایمنی پرستاران 0/53±2/12 از 5 بود. بیشترین میانگین جو ایمنی پرستار مربوط به ارتباط میان پرستاران (0/83±3/61) و سپس مربوط به بعد گزارش‌دهی (0/69±3/53) و کمترین میانگین به بعد فرسودگی (32/90±2/0) از نمرۀ کل 5 مربوط بود. نمرۀ کل جو ایمنی بر اساس پست سازمانی و شهر محل خدمت شرکت‌کننده، از لحاظ آماری متفاوت و معنادار بود، درحالی‌که ارتباط معناداری میان جنسیت، تاهل، تحصیلات، استخدام، نوع بخش، گروه سنی و سابقۀ کار با کل جو ایمنی پرستاران وجود نداشت. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، جو ایمنی پرستاران شاغل در استان زنجان در سطح متوسط قرار دارد. فرسودگی تجمعی یکی از مولفه‌های جو ایمنی بود که در قیاس با سایر ابعاد، کمترین میانگین را داشت؛ این بدان معنا است که فرسودگی در میان پرستاران بررسی‌شده، شیوع یا شدت بالایی دارد؛ بنابراین لازم است اقداماتی برای بهبود جو ایمنی پرستاران به‌ویژه در زمینۀ فرسودگی تجمعی صورت گیرد.

investigation of the safety climate of nurses' working in medical-surgical units of teaching hospitals

introduction: safety climate is one of the factors related to nurses’ satisfaction, and therefore, quality of patient care. this study aimed to determine the safety climate in medical-surgical units of teaching hospitals in zanjan, iran.material & methods: this cross-sectional study was conducted on 247 nurses working in five teaching hospitals in zanjan, iran, in 2021.  participants were selected by the poisson sampling method. the required data were collected using a demographic characteristics form and the standard nurses’ safety climate questionnaire by sarsangi et al. (2015). this scale measures the nurses’ perceptions regarding the dimensions of nursing education, communication with physicians, communication with nurses, supervisors’ attitudes, reporting errors, and burnout. the obtained data were analyzed in spss software (version 18) through descriptive statistics, independent t-test, one-way anova, and pearson correlation coefficient.(ethic code: ir.zums.rec.1399-202)findings: the total mean score of safety climate was 3.12±0.53 out of 5. the highest mean safety climate scores were related to the ‘communication between nurses’ (3.61±0.83), followed by ‘reporting errors ‘(3.53±0.69). the lowest mean score was related to ‘burnout‘(2.32±0.90) out of 5. the total score of safety climate was statistically different and significant based on the organizational position and city in which the participants were working. however, the total mean score of safety climate showed no significant relationship with gender, marital status, education, employment, ward, age, and work experience.discussion & conclusion: this study showed the moderate level of safety climate of nurses working in zanjan, iran. cumulative burnout was one of the components of the safety climate that obtained the lowest mean score, compared to other dimensions. in other words, burnout was highly prevalent among the nurses in this study. therefore, it is necessary to improve the safety climate of nurses, especially in the cumulative burnout dimension.