تاثیر تمرین تداومی و تناوبی بر نکروپتوزیس و آپوپتوز پروتئین‌ های شبکه اندوپلاسمیک قلب رت ‌های ویستار دیابتی

مقدمه: دیابت شایع ترین بیماری اندوکرین است. آپوپتوز و نکروپتوزیس نقش عمده‌ ای در فرآیند بیماری‌ های قلبی ناشی از دیابت دارند، اما اثرات تمرین تداومی و تناوبی بر آپوپتوز و نکروپتوزی سلول ‌های قلب افراد دیابتی مشخص نیست. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر شدت‌ های مختلف تمرین هوازی بر آپوپتوز و نکروپتوزیس در بافت قلبی موش‌ های دیابتی بود.مواد و روش ها: بدین منظور، 32 سر موش صحرایی نر بالغ سفید نژاد ویستار(سن2 ±12هفته، وزن 15 ±175گرم) به طور تصادفی به 4 گروه همگن 8 سری شامل: گروه کنترل سالم(c)، گروه کنترل دیابتی(d)، گروه دیابتی به همراه تمرین تداومی با شدت متوسط روزانه 55 دقیقه 26 متر در دقیقه(d+mict) و گروه دیابتی به ‌همراه تمرین تناوبی(d+hiit) با شدت 85 تا 90 درصد سرعت بیشینه 5 روز در هفته به مدت 8 هفته تقسیم شدند، البته قبل از شروع پروتکل تمرینی سرعت دویدن برای به دست آوردن حداکثر اکسیژن مصرفی محاسبه شد. برای بررسی تغییرات در بیان پروتئین‌ های مرتبط با مسیر مرگ آپوپتوتیک و نکروپتوتیک در میوکارد عضله قلبی دیابتی شده از روش مبتنی ‌بر روش وسترن بلات استفاده شد. از تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه(oneway anova) برای بررسی تفاوت بین گروه ها استفاده شد و سطح معنی داری(p≤0.05) تعیین شد.یافته‌ های پژوهش: نتایج نشان داد القای دیابت نوع 2 سبب افزایش مرگ سلولی آپوپتوتیک و نکروپتوتیک می‌ گردد(p=0.001). در حالی که، هر دو نوع تمرین هوازی تداومی و تناوبی شدید موجب تعدیل مرگ سلولی آپوپتوتیک می ‌شود(p≤0.05). اما تاثیر تمرین تناوبی از تمرین تداومی بیشتر بود. با این حال فقط تمرین تناوبی بر مرگ نکروپتوزیس تاثیر کاهشی معنی ‌داری داشت(p≤0.05).بحث و نتیجه‌ گیری: به ‌نظر می ‌رسد که، انجام تمرینات تداومی و تناوبی بر مرگ آپوپتوتیک تاثیر دارند. ولی تمرینات تناوبی شدید بر مرگ نکروپتوتیک موثر می‌ باشد.

Effect of Continuous and Interval Exercise on the Necroptosis and Apoptosis of Endoplasmic Reticulum Proteins in the Heart of Diabetic Wistar Rats

Introduction: Diabetes is the most prevalent endocrine disease. Apoptosis and necroptosis play a major role in the development of diabetesrelated heart diseases; however, the effects of continuous and interval exercise on apoptosis and necroptosis of the heart cells in diabetics are unclear. This study aimed to investigate the effect of different intensities of aerobic exercise on apoptosis and necroptosis of the cardiac tissue of diabetic mice. Materials Methods: In total, 32 mature, male, and white Wistar rats (mean age of 12 ±2 weeks and weight of 175 ±15 g) were randomly divided into four groups of eight animals per group. The groups included a healthy control (C), diabetic control (D), diabetic with moderateintensity continuous training (55 min with 26 m/min speed daily) (D+MICT), and diabetic with highintensity interval training at the 8590% of maximum speed (D+HIIT) (5 days/week for 8 weeks). Before the training protocol, the running speed was calculated to obtain the maximum oxygen consumption. Western blot analysis was utilized to evaluate the changes in the expression of the proteins associated with apoptosis and necroptotic death path in the diabetic heart muscle myocardium. Furthermore, the oneway analysis of variance was used to determine the differences among the study groups. A pvalue less than 0.05 was considered statistically significant. Ethics code: IAU.SARI.REC.1397.8 Findings: The results indicated that type 2 Diabetes Mellitus significantly increased both apoptotic and necroptotic cell death (P=0.001). However, both continuous and interval training moderated the apoptotic cell death (P le;0.05). Nonetheless, the effect of interval training was higher than that of the continuous one. It is worth mentioning that only interval training had a significant effect on reducing the necroptosis (P le;0.05). Discussions Conclusions: It seems that continuous and interval exercise affects apoptotic death; however, intense interval exercise is more effective in necroptotic death.