اثر تمرین هوازی همراه با مکمل بربرین کلراید بر شاخص‌ های استرس اکسیداتیو بافت قلب موش‌ های دیابتی

هدف: استرس اکسیداتیو نقش مهمی در بروز و توسعه عوارض دیابت دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی همراه با مصرف بربرین کلراید بر تغییرات شاخص ‌های استرس اکسیداتیو بافت قلب موش ‌های دیابتی با استرپتوزوتوسین بود. مواد و روش ‌ها: تعداد 32 موش صحرایی نر ویستار(17.03 ±276.09 گرم) به طور تصادفی به چهار گروه(8=n): دیابت(dm)، (65.59 ±277.18)، دیابت-بربرین(bdm)، (57.04 ±281.14)، دیابت-تمرین هوازی(tdm)، (38.14±262.12)، و دیابت-تمرین هوازی-بربرین (tbdm)، (78.05 ±282.17)، تقسیم شدند. دیابت با تزریق استرپتوزوتوسین در موش ‌های نر القا شد. گروه ‌های تمرین به مدت شش هفته برنامه تمرین هوازی فزاینده(18-10 متر در دقیقه، 40-10 دقیقه در روز، پنج روز در هفته) را روی تردمیل انجام دادند. در پایان هفته ششم نمونه بافت قلب جمع ‌آوری شده و برای بررسی آنزیم ‌های آنتی ‌اکسیدانی(شامل sod، gpx و cat) و سطح مالون ‌دی ‌آلدئید(mda) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل و anova در سطح معنی ‌داری p<0.05 آزمون شدند.یافته ‌های پژوهش: نتایج نشان داد که تمرین هوازی، بربرین و ترکیب تمرینبربرین در موش ‌های دیابتی باعث افزایش معنی ‌دار در میزان sod (p=0.001)، gpx (p=0.001) و cat (p=0.001) بافت قلب شد. هم چنین افزایش معنی ‌داری در میزان این شاخص ‌ها در گروه tbdm نسبت به bdm و tdm مشاهده شد(p=0.05). میزان mda در همه گروه ‌های تجربی نسبت به گروه دیابت کاهش معنی‌ داری داشت(p=0.001). بحث و نتیجه گیری: تمرین هوازی همراه با مصرف بربرین کلراید اثر مضاعفی بر بهبود نشانگر‌های استرس اکسیداتیو بافت قلب موش ‌های دیابتی با استرپتوزوتوسین دارد.

Effect of Aerobic Training and Berberine Chloride Supplementation on Oxidative Stress Indices in the Heart Tissue of Streptozotocin-Induced Diabetic Rats

Introduction: Oxidative stress plays a key role in the onset and development of diabetes complications. This study aimed to investigate the effect of aerobic training with berberine chloride on indices changes of oxidative stress in the heart tissue of streptozotocininduced diabetic rats. Materials Methods: In total, 32 male Wistar rats (276.09 ±17.03) were randomly divided into four groups of eight per group, including Diabetes (DM) (277.65 ±18.59), DiabetesBerberine (BDM) (281.57 ±14.04), DiabetesAerobic Training (TDM) (262.38 ±12.14), and DiabetesAerobic TrainingBerberine (TBDM) (282.78 ±17.05). Diabetes was induced by the injection of streptozotocin in male rats. The training groups performed a progressive aerobic running program (1018 m/min, 1040 min/day, and 5 days/week) on a motordriven treadmill for six weeks. At the end of the sixth week, heart tissue specimens were collected and used for the determination of antioxidant enzymes (e.g., SOD, GPX, and CAT) and Malondialdehyde (MDA) level. The data were analyzed using independent ttest and ANOVA. A pvalue less than 0.05 was considered statistically significant. Ethics code: IR.PNU.REC.1397.033 Findings: The results showed that aerobic training, berberine, and exerciseberberine combination significantly increased SOD (P=0.001), GPX (P=0.000), and CAT (P=0.001) of the heart tissue in diabetic rats. Moreover, a significant increase was observed in these indices in the TBDM group, compared to the BDM and TDM groups (P<0.05). The MDA level in all experimental groups was significantly lower than that in the diabetic group (P=0.001). Discussions Conclusions: Aerobic training combined with berberine chloride has remarkable interactive effects on the improvement of oxidative stress markers in the heart tissue of streptozotocininduced diabetic rats.