پاسخ تروپونین قلبی t به یک مسابقه با شدت بالا و ارتباط آن با qt اصلاح شده در ورزشکاران تمرین کرده

مقدمه: دستیابی به راهکارهای جدید به منظور پایش بهتر علل مرگ ناگهانی قلبی در ورزشکاران و ایجاد روندهای مراقبت پزشکی برای کنترل هزینه های پایش و درمان آن ها، ضروری به نظر می رسد. هدف این مقاله، بررسی تاثیر یک مسابقه ورزشی با شدت بالا بر تروپونین قلبی t و ارتباط آن با qtc در ورزشکاران تمرین کرده می باشد.مواد و روش ها: سی و دو مرد ورزشکار(سن: 9.7±26.4 سال، شاخص توده بدن: 6.6±25.1 کیلوگرم بر متر مربع) در این تحقیق شرکت کردند و به مسابقه با شدت بالا 8 دقیقه ای با آیتم های 400 متر دویدن بر روی نوار گردان، حرکت لیفت مرده سه گانه، وزنه های 110 کیلوگرم 5 تکرار، 130 کیلوگرم 3 تکرار و 150 کیلوگرم 1 تکرار، بارفیکس 30 تکرار، تاب دادن کتلبل 30 کیلوگرمی و پرتاب 20 توپ شنی با وزن های متفاوت به فاصله 5 متری پشت جعبه 75 سانتی متری پرداختند. برای اندازه گیری qtc استراحت از الکتروکاردیوگرام لید ii استفاده شد. قبل و بلافاصله پس از مسابقه، خون وریدی برای اندازه گیری تروپونین قلبی t اندازه گیری شد. برای بررسی تفاوت بین تمامی متغیرهای در حالت استراحت، پس از مسابقه و بعد از اصلاح داده ها با حجم پلاسما از دست رفته از آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد و هم چنین برای بررسی رابطه تمامی متغیرها با qtc از آزمون پیرسون استفاده شد. یافته های پژوهش: در مقایسه با استراحت، بلافاصله بعد از مسابقه با شدت بالا تروپونین قلبی t افزایش معناداری را نشان داد ولی پس از اصلاح داده های خام با حجم از دست رفته پلاسما، تغییر معناداری نداشت(f1.31=832, p<0.001). نتایج آزمون پیرسون نشان داد که بین qtc استراحت با تروپونین قلبی t استراحت و پس از مسابقه ورزشی با شدت بالا رابطه معناداری وجود ندارد.بحث و نتیجه گیری: رابطه معناداری بین qt اصلاح شده با تروپونین قلبی t در ورزشکاران تمرین کرده پس از مسابقه با شدت بالا وجود ندارد. احتمالاً qt اصلاح شده نمی تواند ابزاری برای پیش بینی آسیب میوکارد و آزاد شدن تروپونین قلبی t در جمعیت ورزشکاران باشد ولی نیاز به تحقیقات بیشتری در ورزشکاران رشته های متفاوت ورزشی می باشد.

Cardiac Troponin T Response during High-Intensity Competition and its Correlation with the Corrected QT Interval among the Trained Athletes

Introduction: It is highly crucial to develop novel strategies in order to further enhance the monitoring of sudden cardiac arrest in athletes and establish standard medical care procedures to control monitoring and treatment costs. Therefore, this study aimed to investigate the effects of a highintensity competition on cardiac troponin T (cTnT) and its correlation with the corrected QT interval (QTc) in the trained athletes. Materials Methods: In total, 32 male athletes (mean age: 26.9±4.7 years, body mass index: 25.6±1.6 kg/m2) competed in 8min high intensity competitions. The competition items included running on skillmill for 400 meters; threestage deadlifting, weight lifting (110kg) with 5 repetitions; (130kg) with 3 repetitions; and (150kg) with 1 repetition, bar pulling up with 30 repetition, 30kg kettlebell swinging, and 20 sandbag throwing with different weights at a distance of 5m behind a 75cm box. Moreover, lead II electrocardiogram was utilized in order to measure the resting QTc. The intravenous blood test was performed to determine the level of troponin T before and immediately after the competition. In addition, ANOVA with repeated measures was used to examine the differences between variables in resting position, post competition, and after correction for the volume of plasma lost. In addition, Bonferroni post hoc test was used to identify which mean differences were statistically significant. The Pearson Correlation Coefficient was calculated to assess the level of correlations between the variables and QTc. Ethics code: IR.SRTTU.SSF.2018.103 Findings: The results showed an immediate significant increase in the cardiac Troponin T after highintensity competition, compared to the resting position (P<0.001). However, when raw postexercise data were corrected for plasma volume loss, no significant difference was observed in this regard (F1,31= 832, P<0.001). Furthermore, the Pearson results indicated that there was no significant correlation between the resting QTc and cTnT before and after the highintensity comoetition. Discussion Conclusions: There was no significant correlation between the QTc and cTnT among the trained atheletes after highintensity competition. The QTc can not probably be ragrded as an independent highrisk predictor for myocardial damage and cTnT release in athletes. However, there is a need for more studies on athletes in different sports.