بررسی اثر تیمار ترکیبی سیس‌ پلاتین و نانوذرات دی ‌اکسید‌ تیتانیوم بر بیان ژن bcl2l12 در سلول ‌های سرطان پروستات

مقدمه: درمان ترکیبی سرطان موثرتر از استفاده از یک دارو تنها برای درمان سرطان می باشد در این مطالعه اثرات ضد سرطانی سیس پلاتین و سیس پلاتین به همراه نانوذره دی اکسید تیتانیوم را روی سلول های pc3 سرطان پروستات مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: سلول های pc3 در محیط کشت rpmi1640 کشت داده شدند. میزان بقا سلول ها با استفاده از روش mtt assay طی زمان های 24، 48 و 72 ساعت سنجش و ic50 تعیین شد. rna استخراج شد و سپس cdna ساخته شد. میزان بیان ژن bcl2l12 نسبت به ژن مرجع tbpبا استفاده از روش real-time pcr بررسی شد.یافته های پژوهش: سیس پلاتین و سیس پلاتین همراه با نانوذرات دی اکسید تیتانیوم اثر مهاری وابسته به دوز و زمان بر بقاء سلول های pc3 داشت. بیان ژن bcl2l12 در سلول های pc3 تیمار شده با سیس پلاتین تنها در زمان 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب به میزان 3.58، 0.08 و 0.17 در سلول های تیمار شده با سیس پلاتین به همراه نانوذره دی اکسید تیتانیوم(10 mu;g/ml) در زمان های 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 0.09، 0.05 و 0.02 و در سلول های تیمار شده با سیس پلاتین به همراه نانوذره دی اکسید تیتانیوم(25 mu;g/ml) در زمان های 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 0.54، 0.04 و 0.07 تغییر یافت(p<0.05).بحث و نتیجه گیری: در این بررسی نشان داده شد که تیمار هم زمان سیس پلاتین و نانوذره دی اکسید تیتانیوم در غلظت پایین(6.2 و 12.5 میکرومولار) می تواند موجب مرگ سلول بیشتری در مقایسه با سیس پلاتین تنها شود. که شاید این اثر ناشی از تسهیل ورود سیس پلاتین به سلول با حضور نانوذرات دی اکسید تیتانیوم باشد.

Effects of Combination Treatment of Cisplatin and Titanium Dioxide Nanoparticles on the BCL2L12 Gene in Prostate Cancer Cells

Introduction: The combined therapy of cancer is more effective than using a single medication for the treatment of cancer. This study aimed at investigating the anticancer effects of cisplatin and cisplatin in combination with Titanium dioxide (TiO2) nanoparticles on the PC3 prostate cancer cells. Materials Methods: The PC3 cells were cultured in a RPMI1640 medium. Cell viability was assessed by MTT assay during 24, 48, and 72 h, and IC50 was determined. The RNA was extracted, and then the cDNA was synthesized. The expression level of BCL2L12 gene was compared to that of the TBP reference gene using RealTime Polymerase Chain Reaction method. Findings: Cisplatin and cisplatin with TiO2 nanoparticles exerted a dose and time dependent inhibitory effect on the viability of PC3 cells. The expressions of the BCL2L12 gene in cisplatintreated PC3 cells at 24, 48, and 72 h were 3.58, 0.08, and 0.17, respectively. Moreover, the corresponding values in cisplatintreated cells with TiO2 nanoparticles (10 mu;g/ml) were 0.09, 0.05, and 0.02 at 24, 48, and 72 h, respectively, and in cisplatintreated cells with TiO2 nanoparticles (25 mu;g/ml) were 0.54, 0.04, and 0.07 at 24, 48, and 72 h, respectively (P<0.05). Discussion Conclusions: This study revealed that simultaneous treatment with cisplatin and TiO2 nanoparticles (10 mu;g/ml) at low concentration (6.2 and 12.5) can cause more cell death than cisplatin treatment alone. This may be due to the facilitation of cisplatin entry into the cell in the presence of TiO2 nanoparticles.