شیوع میکروسپوریدیا در بیمارانhiv مثبت در ایران: متاآنالیز و مرور سیستماتیک

مقدمه: میکروسپوریدیوزیس یک عفونت فرصت طلب رو به افزایش در بیماران مبتلا به ویروس ایدز می باشد. پنج گونه میکروسپوریدیا شامل انتروسیتوزون بینوزی، انسفالیتوزون هلم، انسفالیتوزون کونیکولی، سپتاتا اینتستینالیس و گونه های پلیستوفورا که هرکدام طیف وسیعی از علایم ایجاد می کنند، در افراد آلوده به ویروس ایدز گزارش شده است. هدف از این مطالعه تعیین میزان شیوع میکروسپوریدیا در بیماران آلوده به ویروس ایدز به روش متاآنالیز و مرور سیستماتیک در ایران بود. مواد و روش ها: بانک ‌های اطلاعاتی magiran, scopus, web of sciences,، iran medex، sid irandoc, pubmed google scholar, برای بررسی مطالعات گزارش شده در مورد »شیوع میکروسپوریدیا در بیماران مبتلا به ویروس ایدز در ایران « مورد مطالعه قرار گرفتند. متاآنالیز با استفاده مدل اثرات تصادفی انجام گرفت و ناهمگونی بین مطالعات با استفاده از آزمون i2 تعیین گردید. یافته های پژوهش: بر اساس داده های حاصل از مطالعات انجام گرفته، تعداد 1708 بیمار آلوده به ویروس ایدز در 8 مطالعه در ایران در فاصله بین سال های 1391 تا 1396 مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج میزان شیوع میکروسپوریدیا در بیماران افراد مبتلا به ویروس ایدز، با روش تشخیص مولکولی pcr 13 درصد()(ci 95%: 0.18-0.8) محاسبه گردید. میزان شاخص هتروژنتی در مطالعات(p<0.001) و 93.3=i^2 برآورد گردید. شایع ترین میکروسپوریدیا انتروسیتوزون بینوزی، ژنوتایب های d, m و wl-11، گزارش شده است، اما انسفالیتوزون اینتستینالیس، انسفالیتوزون کونیکولی( ژنوتایپ i, ii) و انسفالیتوزون هلم(ژنوتایپ 1a) نیز از بیماران جدا شده است.بحث و نتیجه‌ گیری: در مطالعه حاضر مشخص شد میانگین شیوع میکروسپوریدیا در بیماران مبتلا به ویروس ایدز در ایران(13.00 درصد) با میانگین جهانی آن(15 درصد) هم خوانی دارد. شایع ترین میکروسپوریدیا در بیماران ایدزی انتروسیتوزون بینوزی ژنوتایپ d می باشد، این ژنوتایپ بین انسان و حیوان مشترک است و بیماران از تماس با حیوانات باید خودداری کنند.

Prevalence of Microsporidia in HIV-infected Patients in Iran: A Meta-Analysis and Systematic Review

Introduction: Microsporidiosis is an increasing opportunistic infection in patients with HIV/AIDS. There are five species of Microsporidia, including Enterocytozoon bieneusi, Encephalitozoon hellem, Encephalitozoon cuniculi, Septata intestinalis, and Pleistophora species that have been reported in HIVinfected individuals each causes a wide range of symptoms. This metaanalysis and systematic review aimed at determining the prevalence of Microsporidia in HIVinfected patients in Iran. Materials Methods: Databases of Magiran, Scopus, Web of Sciences, Iran Medex, SID, Pubmed, Google scholar, and Irandoc were searched to investigate the studies on Prevalence of Microsporidia in patients with HIV/AIDS in Iran . Moreover, the metaanalysis was performed using a randomeffect model, and the heterogeneity among the studies was determined using the I2 test. Findings: Based on the data obtained from the studies, out of 8 studies, 1794 patients with HIV/AIDS were investigated in Iran between 2012 and 2016. According to the results, the prevalence of Microsporidia in patients with HIV/AIDS was evaluated using the PCR technique (0.80.18: %95 CI, 13%). The amount of heterogeneity among the studies (P<0.001) was obtained at I2=93.3. The most common Microsporidia were Enterocytozoon bieneusi, D, M, and WL11 genotypes. However, Encephalitozoon intestinalis, Encephalitozoon cuniculi (genotypes 1 and 2), and Encephalitozoon hellem (genotype 1A) were also isolated. Discussion Conclusions: The present study showed that the mean prevalence of Microsporidia in patients with HIV/AIDS in Iran (13%) is close to its global mean (15%). The most common Microsporidia in HIVinfected patients is Enterocytozoon bieneusi (genotype D) which is a common genotype between humans and animals; therefore, the patients should avoid contact with animals.