کاهش بیان ژن های tnf-α، il-1β، cox-2 و کاهش تولید pge2 وno در کندروسیت های مفصلی و مونوسیت/ماکروفاژ توسط عصاره آبی گیاه خارشتر alhagi maurorum l.

مقدمه: امروزه بیماری استئوآرتریت(آرتروز) را یک بیماری دژنراتیو نمی دانند با توجه به عوارض جانبی مانند زخم های پپتیک، مسمومیت های کبدی و عوارض کلیوی ناشی از درمان داروهای کورتون و غیر استروئیدی، استفاده از گیاهان دارویی به عنوان یک درمان جایگزین پیشنهاد می شود. گیاه خارشتر alhagi maurorum l. به طور معمول در طب سنتی به عنوان یک درمان برای دردهای روماتیسمی استفاده می شود. بنا بر این این تحقیق با هدف اندازه گیری کاهش بیان ژن های tnf alpha;، خارشترalhagi maurorum l. انجام گرفت.مواد و روش ها: عصاره آبی گیاه خار شتر از مرکز ذخایر ژنتیکی تهیه گردید. برای تهیه سلول ها مفصل و مایع مفصلی متاکارپ اندام حرکتی قدامی گوساله 8 ماهه هلشتاین کاملاً سالم، بلافاصله بعد از کشتار داخل کیسه استریل به آزمایشکاه ارسال گردید. سلول های thp1 به صورت فلاسکی حاوی 6x106 و60 میلی لیتر محیط کشت غنی شده از انستیتو پاستور تهیه گردید. هر یک از انواع سلول ها در شرایط مناسب کشت داده شد و viability آن ها با روش تریپان بلو ارزیابی شد و پس از تکثیر و به منظور افزایش سطح سایتوکین ها به وسیله لیپوپلی ساکارید(lps) تیمار شدند. بعد از کشت مجدد سلول ها در دمای 37 درجه سانتی گراد در انکوباتور co2 دار با رطوبت 90 درصد برای مراحل بعدی نگهداری شد. پس ازجداسازی rna و تهیه cdna انجام rtpcr pcr و سپس با استفاده از روش real timepcr به بررسی میزان بیان ژن های مورد نظر پرداخته شد.یافته های پژوهش: بیان ژن cox2 به میزان 59/36 درصد توسط عصاره آبی گیاه خار شترکاهش یافت. بیان ژن il1 beta; به میزان 50 درصد توسط عصاره آبی گیاه خار شترکاهش یافت. بیان ژن tnf alpha; به میزان 86/51 درصد توسط عصاره آبی گیاه خار شترکاهش یافت و تولید no و pge2 دراثر عصاره آبی خارشتر به ترتیب به میزان 48 درصد و 52 درصد کاهش یافت.بحث و نتیجه گیری: عصاره آبی گیاه خار شتر منجر به کاهش بیان ژن cox2 و inos در سلول های ساینوویوسیت تحریک شده

Reduced TNF-α, IL-1β and COX-2 Expressions and Decreased Production Rate of PGE2 and NO in Articular Chondrocytes of Monocyte/Macrophage using the Aqueous Extract Alhagi Maurorum L.

Introduction: Nowadays, osteoarthritis is not considered as a degenerative disease. Regarding the side effects, such as peptic ulcers, liver toxicity, and renal complications due to the use of corticosteroids and nonsteroid drugs, it is recommended to utilize medicinal plants as an alternative treatment. Alhagi Maurorum. L is commonly used in traditional medicine as a treatment for rheumatic diseases. Therefore, this study aimed to evaluate the reduction of TNF alpha;, IL1 beta;, and COX2 gene expressions and decreased production rate of PGE2 and NO in chondrocytes of monocyte/macrophages by the aqueous extract of Alhagi maurorum.L. Materials Methods: The aqueous extract of Alhagi maurorum. L was prepared from genetic reserves. For the preparation of the cells, the joint and the subcutaneous fluid of the anatomical metacarpal of the 8monthold fully healthy Holstein calf were sent in a sterile bag to the laboratory immediately after the slaughter. The THP1 cells were prepared in a flask containing 6x106 and 60 ml of enriched culture media from Pasteur Institute. Each cell type was cultured in appropriate conditions and the viability was evaluated by trypan blue. After proliferation, they were treated with lipopolysaccharide to increase the level of cytokines. After reculture of the cells at 37 ° C in a CO2incubator with a moisture content of 90%, they were stored for the next steps. After the RNA priming and cDNA preparation, RTPCR and PCR were performed and then the realtime polymerase chain reaction method was used to determine the expression of the desired genes. Findings: According to the results, the COX2, IL1 beta;, and TNF alpha; gene expressions reduced by 36.59%, 50%, and 51.86%, respectively, using the aqueous extract of Alhagi maurorum. L. In addition, there was a reduction in the production rate of No and PGE2 by 48% and 52%, respectively. Discussion Conclusions: The aqueous extracts of Alhagi maurorum. L reduced CoX2 and iNOS gene expression in LPSstimulated synoviocyte cells. In addition, there was a decrease in the production of NO and PGE2 in THP1 cells.