بررسی حذف بیولوژیکی نیکل(ii) با استفاده از باکتری های جدا شده از فاضلاب صنعتی مجتمع فولاد مبارکه اصفهان

مقدمه: فلزات سنگین یکی از آلاینده ‌های پایدار و غیرقابل تجزیه بیولوژیکی هستند که می ‌توانند در محیط زیست، به آب، خاک و هوا وارد شده و بدین ترتیب وارد زنجیره غذایی شوند. در سال های اخیر روش ‌های بیولوژیکی به ویژه با کمک باکتری ‌ها، به منظور حذف فلزات سنگین از پساب های صنعتی، رایج شده است. هدف از انجام این مطالعه شناسایی باکتری‌ های مقاوم به نیکل در تصفیه خانه شیمیایی مجتمع فولاد مبارکه اصفهان بود.مواد و روش ‌ها: نمونه ‌های پساب و لجن پس از رقیق‌ سازی و انتقال بر روی محیط کشت از نظر نوع باکتری و مقاومت آن ها نسبت به نیکل(ii) مورد ارزیابی قرار گرفت. سویه‌ های مقاوم به نیکل(ii) برای انجام تست ‌های مرفولوژی و بیوشیمیایی و سویه micrococcus luteus sehd031rs برای حذف فلز نیکل(ii) انتخاب شدند. یافته های پژوهش: این مطالعه نشان داد پنج سویه دارای مقاومت بالا نسبت به فلز نیکل(ii) هستند. که دو سویهmicrococcus luteus sehd031rs و paenibacillus lautus sehd031mraبه ترتیب با رشد در غلظت‌ های 110 و 90 میلی گرم بر لیتر نیکل(ii) بالاترین مقاومت به این فلز را از خود نشان دادند. در این مطالعه بالاترین میزان حذف فلز نیکل(ii) در ph شش با راندمان 39/75 درصد و کمترین میزان حذف نیکل(ii) در ph دو با راندمان 22/3 درصد برای سویهmicrococcus luteus sehd031rs مشاهده شد.بحث و نتیجه ‌گیری: از یافته ‌های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که سویه‌ های شناسایی شده با توجه به ویژگی ‌هایی که در این مطالعه آمده است، می‌ توانند انتخابی مناسب برای حذف فلز نیکل(ii) از پساب ‌های صنعتی باشند.

Investigation of Biological Removal of Nickel (II) Using the Isolated Bacteria from Industrial Wastewater of Mobarakeh Steel Complex in Isfahan

Introduction: Heavy metals are among the most stable and nondegradable biological pollutants in the environment that can enter the water, soil, air, and therefore, the food chain. In recent years, biological methods, especially with the help of bacteria, have been used to remove heavy metals from industrial waste. The purpose of this study was to identify nickelresistant (Ni) bacteria in the chemical refinery of Mobarakeh Steel Complex in Isfahan, Iran. Materials Methods: Samples of wastewater and sludge were evaluated regarding bacterial species and Ni (II)resistance after dilution and transfer on the culture medium. Niresistant strain (II) and Micrococcus luteus SEHD031RS strains were selected for morphological and biochemical tests as well as Ni (II) removal, respectively. Findings: This study showed that five strains had high Ni (II) resistance. Moreover, Micrococcus luteus SEHD031RS and Paenibacillus lautus SEHD031MRA strains showed the highest resistance to Ni (II) with growth at the concentrations of 110 and 90 mg/l, respectively. In this study, the highest nickel (II) removal rate was at pH 6 with a yield of 75.39% and the lowest nickel (II) removal rate was at pH 2 with a yield of 3.22% for Micrococcus luteus SEHD031RS strain. Ethics code: ir.skums. irac.139637 Discussion Conclusions: It can be concluded that the detected strains can be suitable choices for Ni (II) removal from industrial wastewaters according to the features mentioned in this study.