اثر حاد فعالیت هوازی تناوبی کم حجم با شدت بالا در صبح و عصر بر تغییرات پپتید ناتریورتیک مغزی و حاصل ضرب دوگانه در مردان فعال

مقدمه: پپتید ناتریورتیک مغزی(bnp) یک نشانگر مهم در بررسی و تشخیص اختلال عملکرد سیستولیک بطن چپ می باشد. به نظر می‌ رسد فعالیت بدنی و ساعات شبانه‌ روزی بر تغییرات غلظت bnp اثرگذار است. هدف از مطالعه حاضر بررسی زمان انجام فعالیت تناوبی کم حجم با شدت بالا بر تغییرات غلظت bnp و حاصل ضرب دوگانه در مردان فعال می باشد.مواد و روش ها: 11 دانشجوی پسر رشته تربیت بدنی دانشگاه جهرم به صورت داوطلبانه و هدفمند انتخاب و در مطالعه شرکت کردند. سپس در دو جلسه مجزا(به فاصله 3 روز) فعالیت تناوبی کم حجم با شدت بالا را در صبح و عصر و به صورت میدانی اجرا کردند. نمونه خونی قبل و بلافاصله بعد از اجرای فعالیت در صبح و عصر جمع ‌آوری گردید. جهت تجزیه‌ و تحلیل استنباطی، از آزمون t وابسته برای مقایسه میانگین پیش آزمون و پس آزمون در هر زمان و مقایسه تفاوت میانگین بین صبح و عصر استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 17 تحلیل و سطح معنی داری p<0.05 در نظر گرفته شده بود. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که غلظت bnp پس از فعالیت در صبح و عصر افزایش پیدا کرد، اما این افزایش متعاقب هیچ کدام از جلسات فعالیت ورزشی معنی دار نبود(p>0.05). علاوه بر این نتایج نشان داد که میزان حاصل ضرب دوگانه هم در صبح و هم در عصر به طور معنی داری پس از فعالیت افزایش پیدا کرد(p=0.001). تفاوت معنی داری بین حاضل ضرب دوگانه در عصر نسبت به صبح وجود داشت(p=0.035).بحث و نتیجه گیری: علی رغم عدم تفاوت معنی دار بین صبح و عصر با این حال به دلیل کمتر بودن میانگین غلظت bnp در عصر به نظر می‌ رسد فعالیت در عصر استرس کمتری را بر دیواره میوکارد وارد می ‌کند و می تواند مناسب تر باشد.