بررسی مقایسه ای دو روش ( کروماتوگرافی مایع با عملکرد عالی) و ( ایمونواسی پلاریزاسیون فلوئورسانس) در بررسی سطح خونی فنوباربیتال و کاربامازپین

زمینه و هدف: سنجش سطح درمانی داروها(tdm) یک عملکرد بسیار مهم آزمایشگاه بالینی مدرن است . تکنیک های کروماتوگرافی از دیرباز به عنوان استاندارد طلایی اندازه گیری داروها محسوب می گردند. روش های ایمونواسی به دلیل قابلیت پیاده شدن روی سیستم های خودکار سرعت بالا و عدم نیاز به پرسنل متخصص امروزه بسیار مورد استفاده هستند. این مطالعه به منظور مقایسه( ایمونواسی پلاریزاسیون فلوئورسانس) یا fpia با روش ( کروماتوگرافی مایع با عملکرد عالی) یا hplc در اندازه گیری سطح مونی داروهای کاربامازپین و فنوباربیتال انجام شده است. روش بررسی: د راین تحقیق مقطعی - تحلیلی 100 بیمار مصرف کننده فنوباربیتال و 103 بیمار مصرف کننده کار بامازپین مراجعه کننده به بخش ‍tdm آزمایشگاهی رفرانس ایران مورد نمونه گیری قرار گرفتند. سطح خونی دارو د رآنها با هر دو روش اندازه گیری شد و نتایج با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون t-test و آنالیز خطی رگرسیون مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: ضریب همبستگی (r) برای فنوباربیتال و کاربامازپین به ترتیب 971/0 و 953/0 بود که نشان دهنده ارتباط آماری معنی دار بسیار خوب بین دو روش بود. آنالیز خطی رگرسیون همچنین t-test نشان دادند که ارزش های مربوط به روش fpia کمی بیشتر از روش hplc می باشند. نتیجه گیری: hplc و fpia می توانند به عنوان جایگزین در آزمایشگاه بالینی جهت اندازه گیری سطح خونی فنوباربیتال و کاربامازپین مورد استفاده قرار گیرند. تنها در موارد خاص که نیاز به دقت بالا دارد و نیز مطالعات تحقیقاتی در hplc,tdm می تواند مفیدتر باشد.