تاثیر لاکتوباسیلوس‌های پروبیوتیکی بر وضعیت آنتی‌اکسیدانی موش‌های دیابتی‌شده با استرپتوزتوسین

زمینه و هدف: افزایش سطح گلوکز خون، منجر به افزایش تولید رادیکال‌های آزاد اکسیژن (reactive oxygen speciesros) و استرس اکسیداتیو در افراد دیابتی می‌شود. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که استفاده از پروبیوتیک‌ها اثرات سودمندی در بیومارکرهای استرس اکسیداتیو دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثرات پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدو فیلوس و کازئی بر روی بیومارکرهای استرس اکسیداتیو در موش‌های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین می‌باشد.روش کار: در این مطالعه تجربی 32 راس موش نر نژاد ویستار، در 4 گروه 8 تایی، به ترتیب زیر گروه‌بندی شدند: گروه کنترل (cn)، که روزانه فقط غذای استاندارد و بافر فسفات سالین (phosphate buffer salinepbs) (2/0 میلی لیتر) دریافت نمودند، گروه کنترل دریافت کننده لاکتوباسیلوس (cl) دریافت کننده روزانه به میزان cfu/ml10^9 لاکتوباسیلوس از طریق گاواژ، گروه دیابتیک (d)، که دریافت کننده غذای پرچرب و گروه دیابتی مداخله شده با لاکتوباسیلوس(dl)، که علاوه بر رژیم غذایی پرچرب، دریافت کننده لاکتو‌باسیلوس‌ها روزانه به میزان cfu/ml 10^9 از طریق گاواژ بودند. بعد از 6 هفته، سطح مالون دی آلدهید، توتال آنتی‌اکسیدان و آنزیم‌های آنتی اکسیدان اندازه‌گیری و اطلاعات به دست آمده از آزمایش‌های بیوشیمیایی توسط نرم افزار spss با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه (one - way anova) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. مقادیر به صورت میانگین ± انحراف معیار نشان داده شد.یافته‌ها: مطالعه حاضر نشان داد که تجویز باکتری لاکتوباسیلوس کازئی و اسیدوفیلوس منجر به کاهش معنی‌‌دار در سطح سرمی مالون دی آلدئید و افزایش معنی‌دار در سطح سرمی توتال آنتی اکسیدان و سطح آنزیم‌های کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز گلبول‌های قرمز در گروه دیابتیک مداخله با لاکتوباسیلوس کازئی و اسیدوفیلوس نسبت به گروه کنترل گردید (0/05>p). نتیجه‌گیری: مصرف لاکتوباسیلوس‌های کازئی و اسیدوفیلوس اثرات سودمندی بر بیومارکرهای استرس اکسیداتیو در موش‌های دیابتی دارد.