پپتیدهای نفوذ کننده به سلول و ترانسیتوزیز: استراتژی های قدرتمندی جهت انتقال خوراکی انسولین

انسولین برای دیابت نوع یک و دیابت پیشرفته ی نوع دو، جهت تنظیم گلوکز خون و افزایش طول عمر بیماران ضروری می باشد. تزریق مکرر زیرجلدی انسولین معمولاً همراه با درد، نکروز موضعی بافت، عفونت و آسیب عصب می باشد. اخیراً جهت غلبه بر این محدودیت ها و افزایش رضایتمندی بیماران، تعدادی از روش های جدید انتقال مانند انتقال خوراکی انسولین گسترش یافته اند. انتقال خوراکی انسولین و سایر پروتئین ها/ پپتیدهای درمانی همراه با جذب روده ای ضعیف و تجزیه آنزیمی آن ها در دستگاه گوارش می باشد. با این حال، پپتیدهای نفوذ کننده به سلول (cpps, cell penetrating peptides) و پپتیدهای ترانسیتوزیز، پتانسیل امیدبخشی را به عنوان حامل هایی که به انسولین کونژوگه شده و قادرند از اپیتلیوم روده عبور کنند، به نمایش گذاشته اند. مطالعات متعددی نشان داده اند که پس از کونژوگه کردن انسولین با cpp ها و پپتیدهای ترانسیتوزیز، این بیومولکول ها می توانند فعالیت زیستی خود را حفظ کنند و همچنین پایدار هستند و نسبت به تجزیه پروتئازی مقاوم می باشند. در این مقاله مروری، پس از معرفی انواع مختلف پپتیدهای نفوذ کننده به سلول و همچنین پپتیدهای ترانسیتوزیز، ما بر روی مطالعات صورت گرفته در مورد کاربرد این پپتیدها به عنوان تکنولوژی قدرتمندی برای انتقال خوراکی انسولین از طریق دهان تمرکز کرده ایم. براساس نتایج این مطالعات، انسولین خوراکی نه تنها کاندید مناسبی برای تزریقات دردآور در بیماران دیابتی خواهد بود، بلکه همچنین روند فیزیولوژی تولید انسولین داخلی را توسط پانکراس شبیه سازی می کند.

Cell penetrating and transytosing peptides: powerful strategies for oral insulin delivery

Insulin is essential for type 1 and advanced type 2 diabetes to maintain blood glucose levels and increase the patient rsquo;s longevity. Frequent subcutaneous insulin injections are usually associated with pain, local tissue necrosis, infection and nerve damage. Recently, a number of new delivery methods such as oral insulin delivery have been developed to overcome these limitations and increase patient rsquo;s satisfaction. Oral delivery of insulin and other therapeutic peptides/ proteins are associated with poor intestinal absorption and enzymatic degradation in the gastrointestinal tract. However, Cell Penetrating (CPPs) and transytosing peptides have exhibited promising potential as carriers that conjugated to insulin and capable to across the intestinal epithelium. Numerous studies have shown that after conjugation of insulin with CPPs and transytosis peptides these biomolecules can retain their biological activity and also are stable and resistant to proteolytic degradation. In this review, following the introduction of different types of CPPs and also transytosis peptides, we have focused on the studies that they use these peptides as a powerful technology for oral insulin delivery. Based on the results of these studies, oral insulin will not only be a good candidate for painful injections in diabetic patients, but also mimics the physiology of endogenous insulin secreted by pancreas.