اثرات تعامل آسیب مغزی تروماتیک و مصرف مواد بر مقیاس اغمای گلاسکو و مقیاس پیامد گلاسکو

زمینه و هدف: آگاهی از اثرات و پیامدهای مصرف مواد بر ویژگی های بالینی-بیمارستانی بیماران آسیب مغزی تروماتیک (traumatic braininjury-tbi) می تواند در پیشگیری از عوارض پایدار در آنها مثمرثمر باشد. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات تعامل tbi و مصرف مواد بر مقیاس اغمای گلاسکو (glasgow coma scale-gcs) و مقیاس پیامد گلاسکو (glasgow outcome scale-gos) صورت پذیرفت. روش کار: 185 بیمار tbi با میانگین سنی 17.42±37.46 سال در دو گروه واجد (35=n) و فاقد مصرف مواد (150=n) در بخش اورژانس و جراحی اعصاب و مراقبت ویژه (icu) بیمارستان پورسینای رشت به شیوه نمونه گیری پیاپی انتخاب و با استفاده از gcs در زمان پذیرش و 72 ساعت بعد و gos مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: تحلیل کواریانس چندمتغیری(mancova) نشان داد که بین دو از گروه بیماران tbi واجد و فاقد مصرف مواد از نظر gcs پذیرش (0.006=p) و 72 ساعت (0.005=p) تفاوت معنا داری وجود دارد. در این میان، نتایج آزمون t استیودنت مستقل نیز بیانگر آن بود که گروه بیماران tbi واجد مصرف مواد نسبت به گروه مقابل از gos پایین تری برخوردارند (0.038=p). نتیجه گیری: این مطالعه اثرات مصرف مواد را در کاهش نمرات حاصل از اجرای gcs و gos بیماران tbi برجسته ساخت. دلالت های بالینی پژوهش حاضر مورد بحث قرار گرفته است.