ارزیابی مدل‌های پارامتری با برآورد خطای پیش‌بینی به روش اعتبارسنجی متقابل در بررسی بقای بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ

زمینه و هدف: سرطان کولورکتال شایع ترین سرطان دستگاه گوارش می باشد. بررسی عوامل موثر بر پیش بینی زمان بقای این بیماران حائز اهمیت است. هدف از پژوهش مقایسه مدل های پارامتری با برآورد خطای پیش بینی به روش اعتبارسنجی متقابل و شناسایی بهترین مدل پارامتری و عوامل موثر بر پیش بینی زمان بقای بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ است.روش کار: طی سال های 1380 تا 1385 تعدا 616 بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ به بیمارستان طالقانی شهر تهران مراجعه نمودند و حداقل 5 سال پیگیری شدند. برای تعیین عوامل مرتبط با بقای سرطان کولورکتال مدل های رگرسیونی وایبل، لگ نرمال و نمایی به داده ها برازش داده شد و این مدل ها با برآورد خطای پیش بینی به روش اعتبارسنجی متقابل با یکدیگر مقایسه شدند وبرای این منظور از نرم افزار r و پکیج های foreach_1.4.1، sparsem_0.99، rms_4.0-0، pec_2.2.9، iterators_1.0.6، hmisc_3.12-2، formula_1.1-1 استفاده گردید و سطح معناداری 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: از 616 بیمار، 357 (%58) نفر مرد و 259 (%42) نفر زن بودند. 155 (%25.2) از بیماران فوت کردند که %63.9 آنها مرد بودند. زمان بقای بیماران با عوامل مرحله و شاخص توده بدنی ارتباط داشت (p<0.001). با استفاده از برآورد خطای پیش بینی به روش اعتبارسنجی متقابل مدل وایبل بهترین برازش را نشان داد.نتیجه گیری: مدل های پارامتری با توزیع های مختلف برازش متفاوتی به داد های بقا دارند. با استفاده از برآورد خطای پیش بینی مدل ها می توان مدل مناسب را انتخاب نمود. در این پژوهش مدل وایبل کمترین خطا و بهترین برازش را به داده ها داشت.