ارتباط نسبت سلول‌های پلی مورفونوکلئر (pmn) واژن به سلول‌های اپیتلیال برای پیش‌بینی زایمان‌های زودرس

زمینه و هدف: با توجه به این که تشخیص علل زمینه ساز زایمان زودرس می تواند از عوارضی که نوزادان را تهدید می کند پیشگیری کند، در این مطالعه سعی کردیم یکی از عواملی که در بعضی مطالعات زمینه ساز زایمان زودرس بوده اند را مورد بررسی قرار دهیم. در این تحقیق به بررسی ارتباط نسبت سلول های پلی مورفونوکلئر (pmn) به سلول های اپیتلیال واژن برای پیش بینی زایمان های زودرس پرداخته شده است.روش کار: در این مطالعه casecontorl، 110 بیمار مبتلا به زایمان زودرس خود به خودی با سن حاملگی کمتر از 37 هفته (case) با 110 مورد بیمار با زایمان ترم (گروه کنترل) تحت بررسی و مقایسه قرار گرفتند. لام های نمونه واژینال بیماران در اولین مراجعه (هفته 23-24 حاملگی) تهیه گردید. تعداد pmn و همچنین نسبت pmn/epi که یک استاندارد واقعی از تفاوت ناشی از تراکم سلولی روی اسلاید است محاسبه شد. سن متوسط جنینی در هنگام زایمان برای caseها 3.5 ±34.5 هفته و برای گروه کنترل 1.2 ±39.4 بود.یافته ها: تعداد متوسط pmn ها در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری داشت (01/0= p ). نسبت pmn/epi نیز در گروه آزمون نسبت به کنترل دارای اختلاف معنا داری بود (01/0= p ).نتیجه گیری: استفاده از سلول های pmn واژینال در تری مستر دوم بر مبنای رنگ آمیزی پاپ، برای پیش بینی زایمان زودرس مفید می باشد. همچنین pmn/epi که یک استاندارد واقعی از تفاوت ناشی از تراکم سلولی روی اسلاید فراهم می آورد نیز رابطه قوی با خطر زایمان زودرس در سنین کمتر از 37 هفتگی جنین داشت.