تاثیر حاد تمرینات مقاومتی وامانده‌ساز و مصرف مقادیر مختلف کافئین بر پاسخ اینترلوکین-6

زمینه و هدف: با توجه به نتایج محدود و متناقض مربوط به اثرات حاد ترکیبات متیل‌گزانتینی بر پاسخ‌های التهابی ناشی از فعالیت‌بدنی، مطالعه‌ی حاضر به‌منظور تعیین تاثیر مصرف حاد مقادیر مختلف کافئین بر پاسخ اینترلوکین6 سرمی مردان والیبالیست متعاقب انجام یک جلسه فعالیت مقاومتی وامانده‌ساز انجام شد. روش‌کار: 30 مرد والیبالیست (میانگین سن 1.45±21.47 سال، درصد چربی 3.11±10.47 درصد و شاخص توده‌ی بدنی 1.26±23.15 کیلوگرم بر مجذور متر) در قالب یک طرح نیمه‌تجربی و دوسویه کور به‌طور تصادفی در سه گروه مکمل (با 6 و 9 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کافئین) و شبه‌دارو (6 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن دکستروز) جایگزین شدند. آزمودنی‌ها 45 دقیقه پس از مکمل‌دهی در یک قرارداد فعالیت مقاومتی با وزنه (شامل 7 حرکت در 3 نوبت با 80 درصد یک تکرار بیشینه تاحد واماندگی) شرکت نمودند. تغییرات شاخص‌ التهابی (اینترلوکین6 سرمی) طی سه مرحله (حالت پایه، 45 دقیقه بعد از مصرف مکمل (قبل از فعالیت)‌ و بلافاصله پس از قرارداد تمرینی) اندازه‌گیری شد. داده‌های نرمال با آزمون‌های تحلیل واریانس مکرر و تعقیبی بونفرونی در سطح معنی‌داری 0.05 بررسی شد. یافته‌ها: نتایج حاکی است که مصرف حاد مقادیر 6 و 9 میلی‌گرم کافئین در حالت پایه منجر به افزایش معنی‌دار تغییرات اینترلوکین6 سرم می‌شوند (05.0≥p). به‌علاوه، مصرف هر دو مقادیر 6 و 9 میلی‌گرم کافئین در تعامل با فعالیت مقاومتی باعث تشدید پاسخ افزایشی شاخص التهابی در مقایسه با گروه دارونما شد (05.0≥p). نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر، می‌توان نتیجه گرفت که مصرف حاد مقادیر مختلف کافئین در حالت پایه باعث التهاب سطح پایین (افزایش اینترلوکین6 سرمی) شده و همچنین  توانایی لازم جهت تعدیل پاسخ شاخص التهابی مردان والیبالیست ناشی از انجام یک جلسه فعالیت مقاومتی وامانده‌ساز را ندارد.

The acute effects of exhaustive resistance training and different dosages of caffeine intake on IL-6 response

Background: Based on the limited and inconsistent results about the effects of acute methylxanthine component on exerciseinduced inflammatory response, the present study was conducted to identify the effect of acute different doses of caffeine intake on serum interleukin6 (IL6) response in male volleyball players following onesession of exhaustive resistance exercise. Methods: Thirty male volleyball players (aged 21.47±1.45 years, fat 10.47±3.11%, and BMI 23.15±1.26 kg.m2) in a quasiexperimental, randomized and doubleblind design were allocated equally into three randomized groups: supplement groups (Caffeine intake: 6 or 9 mg.kg1) and placebo group (Dextrose intake: 6 mg.kg1). About 45 min after the supplementation subjects were participated in a onesession resistance weightexercise (7 stations in 3 sets per station with 80% of one repetition maximum until exhaustive). Changes in inflammatory index (serum IL6) were determined in three phases (baseline, 45 min after the supplementation (before exercise) and immediately postexercise protocol).The normal data were analyzed by repeated measure ANOVA and Bonferroni at alpha le0.05.Results: The results show that the acute ingested caffeine doses of 6 and 9 mg1 has significant effect (p le0.05) on the basal changes in serum IL6. Moreover, both ingested caffeine dosages of 6 and 9 mg1 in interaction with the resistance exercise worsened the inflammatory indices as compared to placebo group (p le0.05).Conclusion: Based on the present results, it can be concluded that acute different doses of caffeine intake at baseline induces low grade inflammation (increase in the serum IL6) and also cannot decrease the undesirable inflammatory indices response induced by onesession of resistance exercise in male volleyball players.