پیش‌بینی نارسایی قلبی با استفاده از شاخص‌های خطرزای سبک زندگی و اکسیژن مصرفی اوج

زمینه و هدف: شاخص های سبک زندگی (سلامت جسمانی، ورزش/تندرستی، تغذیه، پیشگیری از بیماری ها، سلامت روانی، سلامت معنوی، سلامت اجتماعی، اجتناب از داروها و مواد مخدر، پیشگیری از حوادث و سلامت محیطی)، فشار خون و آمادگی قلبیتنفسی با عارضه کرونر قلبی در ارتباط هستند؛ اما اینکه کدام شاخص در اولویت است، اطلاعات محدود است؛ بنابراین، پیش بینی نارسایی قلبی با شاخص های سبک زندگی و فیزیولوژیکی (فشار خون سیستول، دیاستول، نسبت فشار خون سیستول مچ پا به بازو و اکسیژن مصرفی اوج) هدف مطالعه حاضر بود.روش کار: آزمودنی های این مطالعه 299 مرد 77-50 سال بودند که به دلیل ناراحتی قلبی به بیمارستان مراجعه کردند. برای تشخیص نارسایی قلبی از پرسشنامه آنژین rose استفاده شد. به علاوه، پرسشنامه های سبک زندگی و سطح فعالیت بدنی توسط آزمودنی ها تکمیل شد. اکسیژن مصرفی اوج نیز به روش غیرورزشی (بر اساس میزان فعالیت بدنی) برآورد گردید.یافته ها: رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که نارسایی قلبی با استفاده از شاخص های سبک زندگی و فیزیولوژیکی به طور معناداری پیش بینی شد (0.457=r و 0.0003=p ). با روش گام به گام، به ترتیب متغیرهای سلامت اجتماعی، ورزش/تندرستی و پیشگیری از بیماری ها از مهم ترین عوامل در این پیش بینی بودند. همبستگی سهمی نشان داد که اکسیژن مصرفی اوج، مستقل از متغیرهای سن، وزن بدن، شاخص جرم بدن و محیط شکم با نارسایی قلبی ارتباط معکوس و معناداری داشت (0.213=r و 0.0002 =p). نتیجه گیری: به نظر می رسد که شاخص های سلامت اجتماعی، ورزش/تندرستی و پیشگیری از بیماری ها نسبت به سایر شاخص ها در پیش بینی نارسایی قلبی در مردان 77-50 سال اهمیت بیشتری دارند.