ارزیابی پایایی درون مشاهده گر و میان مشاهده گر در طبقه بندی یانگ و برگس برای شکستگی های لگن

زمینه و هدف: تعیین پایایی میان مشاهده گر و درون مشاهده گر یکی از مسائل مهم در تحقیقات می باشد که برای اعتبار بخشی طبقه بندی ها الزامی می باشند. هدف مطالعه حاضر، تعیین پایایی میان مشاهده گر و درون مشاهده گر در میان متخصصین ایرانی است.روش کار: رادیوگرافی و سی تی اسکن 160 بیمار دچار شکستگی لگن توسط سه متخصص ارتوپدی از نظر تعین موقعیت آناتومیک شکستگی و تعیین نوع شکستگی بر اساس طبقه بندی یانگ و برگس مورد ارزیابی قرار گرفتند و میزان توافق میان و درون مشاهده گر برای آنها مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: شایع ترین محل آناتومیک شکستگی راموس های پوبیس و شایعترین نوع شکستگی lc i بود. در موارد شکستگی ایلیوم و ساکروم استفاده از سی تی اسکن بطور معنا دار دقت تشخیص را افزایش داده بود. در تعیین نوع شکستگی، میانگین توافق میان مشاهده گر با استفاده از رادیوگرافی (0.52 - 0.28) 0.35 و با استفاده از رادیوگرافی و سی تی اسکن (0.76 - 0.44) 0.49 بدست آمد. کمترین توافق در شکستگی های lc ii و apc ii مشاهده شد. در همین موضوع، میانگین توافق درون مشاهده گر برای سه مشاهده گر با استفاده از رادیوگرافی (0.58 - 0.31) 0.40 و (0.51 - 0.32) 0.41 و (0.55 - 0.36) 0.44 بود و همین مقادیر با استفاده از سی تی اسکن بترتیب (0.77 -0.39) 0.54 و (0.72 -0.42) 0.53 و (0.73 -0.46) 0.55 بدست آمد.نتیجه گیری: پایایی درون و میان مشاهده گر در تقسیم بندی یانگ و برگس در حد قابل قبول می باشد و نتایج بدست آمده از مشاهده گران ما تقریباً مشابه با مطالعات خارجی موجود می باشد.

Assessment of interobserver and intraobserver reliability of the Youg and Bergess classification for fractures of the pelvic ring

Background: Determination of interobserver and intraobserver reliability are one of the most important issue in educations with are necessary for validation of classifications.Methods: Radiographies and CT scans of 160 patients were assessed by three orthopedics to determination of the anatomic location of fractures and to determine classification of fractures according to Young and Burgess classification and then the agreement between observers and among each observer was assessed.Results: Pubic rami were the most common anatomic fractures and LC I was the most common fracture type. CT scan was increased significantly the accuracy of diagnosis of fractures of the sacrum and ilium. Interobserver reliability to determination of the fracture type was 0.35 (0.28 -0.52) using radiography alone, and was 0.49 (0.44 -0.76) using both radiographies and CT scan. The least agreement was observed in types LC II and APC II. Intraobserver reliability in this field were 0.40 (0.31 -0.58), 0.41 (0.32 -0.51) and 0.44 (0.36 -0.55) for three observers using radiographies alone and 0.54 (0.39 -0.77), 0.53 (0.420.72) and 0.55 (0.46 -0.73) respectively using radiographies and CT scans.Conclusion: there were acceptable interobserver and intraobserver reliabilities in Young and Burgess classification and our results approximately were the same as other studies.