تاثیر دوازده هفته تمرین ترکیبی (هوازی - مقاومتی) بر مقادیر پلاسمایی گرلین و ابستاتین نوجوانان چاق

زمینه و هدف: چاقی و اضافه وزن منجر به کاهش سطوح پلاسمایی گرلین و ابستاتین می شود. مطالعات درباره اثر برنامه تمرینی بر گرلین و ابستاتین، به ویژه در انسان ها، بسیار اندک و محدود است. هدف از این پژوهش، تاثیر دوازده هفته تمرین ترکیبی (هوازی مقاومتی) بر مقادیر پلاسمایی گرلین و ابستاتین نوجوانان چاق است.روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی است. تعداد 30 نوجوان چاق، هدفمند و در دسترس به طور تصادفی در دو گروه تجربی (شاخص توده بدنی (bmi) 3.55 ±31.046 کیلوگرم بر مترمربع و درصد چربی 2.71 ±34.74) و گروه کنترل (bmi 3.198 ±30.404 کیلوگرم بر مترمربع و درصد چربی 2.465 ±35.06) تقسیم شدند. سپس گروه تجربی برنامه تمرین ترکیبی (تمرین هوازی شامل دویدن روی نوار گردان برای مدت 20 دقیقه در 7060 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی (v02max)) و (تمرین مقاومتی با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه (1rm) با 10 تکرار در هر حرکت برای 2 ست) را به مدت 12 هفته (هر هفته سه جلسه) انجام دادند. درحالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند و تنها پی گیری شدند. متغیرهای وزن، درصد چربی، شاخص توده بدنی (bmi یاbody mass index ) و حداکثر اکسیژن مصرفی (vo2max) قبل و بعد تمرینات از هر دو گروه اندازه گیری شدند. نمونه خونی در حالت ناشتا طی دو مرحله، 48 ساعت قبل و بعد از تمرینات برای سنجش میزان پلاسمایی گرلین و ابستاتین گرفته شد. برای مقایسه درون گروهی از آزمون t همبسته و برای مقایسه بین گروهی از آزمون t مستقل استفاده شد. تمامی محاسبات آماری با نرم افزار spss نسخه 19 انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که مقادیر وزن، درصد چربی، bmi متعاقب انجام 12 هفته تمرین ترکیبی (هوازی مقاومتی) به طور معنی داری کاهش یافت (0.05>p) و v02max، مقادیر پلاسمایی گرلین و ابستاتین به طور معنی داری افزایش یافت (0.05>p).نتیجه گیری: می توان نتیجه گیری کرد 12 هفته تمرین ترکیبی (هوازی مقاومتی) وزن، درصد چربی، شاخص توده بدنی و را کاهش و مقادیر پلاسمایی گرلین و ابستاتین را افزایش می دهد و همچنین همبستگی معناداری بین گرلین با ابستاتین وجود دارد. بنابراین ممکن است برنامه ترکیبی با کاهش وزن، bmi و درصد چربی باعث افزایش سطوح پلاسمایی گرلین و ابستاتین شود.

Effect of twelve weeks combined exercise (aerobic- resistance) on plasma levels of ghrelin and obestatin in obese adolescens

Background: Obesity and Overweight decrease plasma levels of ghrelin and obestatin. Studies on the effects of exercise on ghrelin and obestatin, especially in human, are few and limited. The aim of this study was assessing effect of 12 weeks combined exercise (Aerobicresistance) on plasma levels of ghrelin and obestatin in obese adolescents.Methods: Thirty obese adolescents were willing to cooperate voluntarily; they were randomly divided in two groups: experimental group (BMI 31.046 ±3.55Kg/m2, BF% 34.74 ±2.71) and control group (BMI 30.404 ±3.198Kg/m2, BF% 35.06 ±2.465). Then, the experimental group received combined exercise program aerobic training consisted of running on a treadmill for 20 minutes at 6070% of maximal oxygen consumption (VO2max) and (intensity resistance training 70% of one repetition maximum (1RM) for 2 sets of 10 repetitions per movement) for 12 weeks (three sessions per week). The control group received no intervention but were followed. Variables including weight, body fat percentage, BMI, VO2max were measured in both groups before and after exercises. Blood samples were collected in two stages, 48 hours before and after exercise to measure of plasma levels of ghrelin and obestatin. Paired ttest was used for intergroup comparisons and independent ttest was used for comparison between the two groups. All statistical calculations were performed through SPSS software version 19.Results: The findings showed that values of weight, body fat percentage, BMI performed after 12 weeks of combined exercise (aerobic resistance) significantly decreased. VO2max, plasma levels of ghrelin and obestatin significantly increased (p<0.05).Conclusion: We can conclude that 12 weeks of combined exercise (aerobic resistance) reduced weight, body fat percentage, and BMI; while it increased plasma levels of ghrelin and obestatin.