بررسی ارتباط بین پاتوژنهای موجود در دست جراح و کمک جراح و محل عمل با ارگانیسمهای محل عفونت زخم جراحی در بیمارانی که در بیمارستان رسول اکرم و شهیداکبرآبادی تهران سزارین شده و با عفونت زخم بعد از عمل مراجعه کرده اند

زمینه و هدف: عفونت زخم یکی از عوارض شایع عمل جراحی است. در این مطالعه هدف این است که پاتوژنهای دست جراح و سایت عمل بیمار با پاتوژن عفونت زخم مقایسه شود و عامل احتمالی عفونت شناسایی شود. روش کار: 122 بیمار که در بیمارستان حضرت رسول اکرم و شهید اکبرآبادی تهران تحت سزارین قرار گرفته بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. روش نمونه گیری این بود که بعد از شستن دست جراح و کمک جراح با سوآپ استریل از شیارهای کف دست ایشان روی محیط خون گوسفند کشت تهیه شد. بعد از آماده سازی محل عمل و قبل از برش دادن نیز از محل عمل کشت تهیه گردید. بعد از 5 تا 7 روز بیماران به صورت تلفنی به بیمارستان خواسته شده و محل عمل ایشان بررسی گردید. در صورت مشاهده علائمی از عفونت شامل سفتی، قرمزی، خروج ترشحات، از محل عمل مجددا کشت تهیه شد و نوع پاتوژن سایت عمل و دست جراح و کمک جراح و محل زخم با هم مقایسه و رابطه آنها مشخص گردید. یافته ها: در 4.9% موارد نتیجه کشت دست جراح، در 16.4% موارد نتیجه کشت سایت عمل و نهایتا در 6.6% موارد نتیجه کشت عفونت زخم مثبت بود. برای بررسی ارتباط نتیجه کشت عفونت زخم با دیگر کمیتهای ثبت شده عمل و نیز با نتیجه کشت دست جراح و سایت عمل، از محاسبه p value و همبستگی پیرسون استفاده شد. همچنین به کمک محاسبه نسبت شانس، ریسک فاکتور بودن عوامل مختلف برای کشت مثبت عفونت زخم بررسی شد. نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که نتیجه کشت عفونت زخم با نتیجه کشت عفونت دست جراح رابطه معنادار و مستقیم دارد، ولی با عفونت سایت عمل رابطه معناداری مشاهده نشد. همچنین برای نتیجه کشت عفونت زخم، این موارد ریسک فاکتور شناخته شدند: سن بالاتر از 30، اورژانس بودن عمل، تکراری بودن عمل، چاقی، بی سوادی، سابقه بیماری، فشارخون بالا یا پره اکلامپسی، نوع محلول شستشو (بتادین)، و کشت مثبت دست جراح.