بررسی تاثیر داروی Colofac در درمان شقاق مقعد حاد

زمینه و هدف: شقاق مقعد یک پارگی خطی در نیمه تحتانی کانال آنال می باشد. پارگی در آنودرم منجر به اسپاسم اسفنگتر داخلی آنال شده که منجر به بدتر شدن زخم و ایجاد شقاق مقعد می‌گردد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر داروی colofac بر کاهش اسپاس مبود. روش کار: در یک کارآزمایی بالینی (clinical trial) طی سال 1388، 40 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه تخصصی جراحی ابوالفضل شهر بوشهر به علت شقاق مقعد مورد بررسی قرارگرفتند. بیماران بصورت تصادفی به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند که گروه مداخله داروی colofac بصورت mg 135(شبی یک عدد) به مدت 2 هفته دریافت نمودند و برای گروه کنترل درمان معمول شقاق مقعد انجام شد. یافته‌ها: از 20 بیمار دریافت کننده داروی colofac ، 17نفر ( 8 ٥ درصد) بهبودی داشتند که بهبودی پس از 2 هفته درمان در این گروه 92/ ٦ برابر بیشتر از گروه دریافت کننده داروی معمول بود. نتیجه‌گیری: با توجه به تفاوت چشمگیر پاسخ به درمان در گروه گیرنده colofac نسبت به گروه گیرنده داروی معمول استفاده از این دارو در درمان شقاق مقعد حاد سودمند می باشد

Investigation of adherence and process of anti-retroviral therapy in patients referred to Isfahan Behavioral Consultation Center during ten years

Background: Highly active antiretroviral therapy (HAART) includes the use of three or more antiretroviral drugs with proven in controlling AIDS. The aim of this study was to investigate adherence and process of antiretroviral therapy in patients refereed to Isfahan Behavioral Consultation Center from 1999 to 2009. Methods: This study was a crosssectional study and therapeutic process of all patients who received antiretroviral therapy was evaluated during this ten years. Patients’ data were entered to SPSS v. 19 and analyzed using descriptive analytic statistical methods. Results: In this study, 74 patients had received antiretroviral therapy. Eighteen patients (24.3%) who were in AIDS phase, died and the most mortality rate was observed in injecting drug users (94.4%) and patients with no history of treatment with methadone (100%). Sixty three patients (85.1%) due to AIDS or decrease in CD4 and 11 patients (14.9%) for prophylaxis reasons received antiretroviral therapy. Eight patients (10.8%) did not have adherence to antiretroviral therapy. Conclusion: Timely starting antiretroviral therapy and patients’ adherence to treatment and methadone therapy to overcome intravenous drug addiction have important role in success of treatment.