بررسی پایبندی و روند درمان ضد رترو ویروسی در بیماران مرکز مشاوره بیماری‌های رفتاری اصفهان طی ده سال

زمینه و هدف: درمان ضد رترو ویروسی خیلی فعال (haart) شامل مصرف سه یا بیشتر از داروهای ضد رتروویروسی است که تاثیر آن در کنترل بیماری ایدز به خوبی ثابت شده است. هدف این مطالعه بررسی پایبندی و روند درمان ضد رتروویروسی در بیماران مرکز مشاوره بیماری‌های رفتاری اصفهان طی ده سال (1378-88) بود. روش کا ر: این مطالعه به صورت مقطعی بود و روند درمانی همه بیمارانی که طی این ده سال درمان ضد رترو ویروسی دریافت کرده بودند ، بررسی شد. اطلاعات بیماران وارد نرم افزار 19 spss شد و داده ها با روش آمار توصیفی تحلیلی تحلیل شد. یافته ها: در این مطالعه 74 بیمار، درمان ضد رترو ویروسی دریافت کرده بودند. 18 بیمار (24.3%) که در مرحله ایدز بودند، فوت شدند و بیشترین میزان فوت در معتادان تزریقی (94.4%) و بیمارانی که سابقه درمان با متادون نداشتند (100%) مشاهده گردید. 63 بیمار (85.1%) به دلیل ایدز یا کاهش cd4 و 11 بیمار (14.9%) به منظور پروفیلاکسی، درمان ضد رترو ویروسی دریافت کرده اند. 8 بیمار (10.8%) نسبت به درمان ضد رترو ویروسی پایبندی نداشتند. نتیجه گیری: شروع به موقع درمان ضد رترو ویروسی، پایبندی بیماران به درمان و متادون درمانی برای حذف اعتیاد تزریقی، نقش مهمی در موفقیت درمان دارد.

Investigation of adherence and process of anti-retroviral therapy in patients referred to Isfahan Behavioral Consultation Center during ten years

Background: Highly active antiretroviral therapy (HAART) includes the use of three or more antiretroviral drugs with proven in controlling AIDS. The aim of this study was to investigate adherence and process of antiretroviral therapy in patients refereed to Isfahan Behavioral Consultation Center from 1999 to 2009. Methods: This study was a crosssectional study and therapeutic process of all patients who received antiretroviral therapy was evaluated during this ten years. Patients’ data were entered to SPSS v. 19 and analyzed using descriptive analytic statistical methods. Results: In this study, 74 patients had received antiretroviral therapy. Eighteen patients (24.3%) who were in AIDS phase, died and the most mortality rate was observed in injecting drug users (94.4%) and patients with no history of treatment with methadone (100%). Sixty three patients (85.1%) due to AIDS or decrease in CD4 and 11 patients (14.9%) for prophylaxis reasons received antiretroviral therapy. Eight patients (10.8%) did not have adherence to antiretroviral therapy. Conclusion: Timely starting antiretroviral therapy and patients’ adherence to treatment and methadone therapy to overcome intravenous drug addiction have important role in success of treatment.