برآورد بقا و تعیین عوامل مرتبط با بقای بیماران مبتلا به سرطان معده آدنوکارسینوم در بیمارستان شهید فیاض‌بخش تهران

زمینه و هدف: آدنوکارسینوم شایع ترین نوع سرطان معده است که طول عمر افراد مبتلا به آن کوتاه تر از سایر انواع سرطان معده می باشد. در این مطالعه بقای بیماران مبتلا به سرطان معده آدنوکارسینوم مورد تحلیل قرار گرفته است. روش کار: در این مطالعه، 99 بیمار مبتلا به سرطان معده آدنوکارسینوم که در سال های 85 و 86 برای درمان به بیمارستان شهید دکتر فیاض بخش مراجعه کردند مورد بررسی قرار گرفت. اثر متغیرهای جنسیت، سن، درجه تمایز سلولی تومور، محل درگیری، نوع درمان کمکی، اندازه ی تومور و شاخص توده ی بدنی مورد ارزیابی قرار گرفت. زمان بقای افراد به روش کاپلان مایر برآورد گردید و مدل مخاطرات متناسب کاکس برای تعیین عوامل موثر بر بقا استفاده شد. تحلیل داده ها با نرم افزار r انجام شد. یافته‌ها: 69 نفر از بیماران مرد و 30 نفر زن بودند. میانگین سن بیماران مرد 61.8 (با انحراف معیار 13.22) سال و زنان 64.40 (با انحراف معیار 10.77) سال بود. میانه ی بقای بیماران 14.5 ماه برآورد گردید. بقای یک ساله، دو ساله و سه ساله برای این بیماران به ترتیب 59%، 30.8%، 17.9% به‌ دست آمد. در مدل چند متغیره ی مخاطرات متناسب کاکس عوامل درجه تمایز سلولی تومور، دریافت رادیوتراپی، زمان شیمی درمانی و شاخص توده ی بدنی بر بقای بیماران معنی دار شدند (0.05>p). نتیجه گیری: بیمارانی که در مراحل اولیه بیماری آن‌ها تشخیص داده شد و از درمان های کمکی استفاده کردند، بقای بالاتری نسبت به سایر بیماران داشتند. بنابراین آموزش همگانی جهت کنترل و پیشگیری و همچنین مراجعه منظم و پیگیری درمان مناسب، بهترین راه برای رسیدن به بهبودی و بالا بردن بقای بیماران است

Survival analysis of patients with adenocarcinoma gastric cancer in Fayazkhsh hospital, Tehran

Background: Adenocarcinoma is the most type of gastric cancer. Survival of patients in this type is shorter than other gastric cancers. In this study survival of adenocarcinoma gastric cancer analyzed. Methods: In this study, 99 Adenocarcinoma patients that referred to Fayazbakhsh hospital in 2007 and 2008 recruited. Effect of gender, age, Grade, site of tumor, type of treatment, size of tumor and BMI on survival assessed. Survival time estimated using KaplanMyer and effective factors with Cox’s proportional regression. Data analyzed using R software. Results: Sixty nine patients were male and 30 female. Mean age of male 61.81 (sd:13.22) and female was 64.40 (sd:10.77). Median survival time estimated 14.5 month. One, Two and Three year survival were 59%, 30.8% and 17.9%, respectively. Grade, radiotherapy, chemotherapy time and BMI were prognostic factors for survival of patients in multivariable Cox’s Regression. Conclusion: Patients who diagnosed in early stage of disease and receive adjuvant treatments have higher survival. General training for prevention and control, also regular visit and followup of treatment is the best way to increase survival of gastric cancer patients