بررسی ارتباط بین مولفه های هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان

زمینه و هدف: امروزه هوش هیجانی به عنوان یک موضوع جدید در حوزه روان شناسی مورد توجه قرار گرفته است. مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است، مبین نقش هوش هیجانی و مولفه های آن در جنبه های مختلف زندگی فرد همچون پیشرفت تحصیلی، ازدواج ، شغل و روابط اجتماعی می باشد. زندگی تحصیلی، یکی از مهمترین ابعاد زندگی اشخاص است که بر سایر ابعاد زندگی تاثیر فراوان دارد. در این بین یکی از مسائل و مشکلات اساسی زندگی تحصیلی افراد و نظام آموزشی هر کشور، مساله ی افت تحصیلی و پایین بودن سطح عملکرد تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان آن کشور است. روش کار: پژوهش حاضر که با یک مطالعه توصیفی – مقطعی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل 126 دانشجوی دختر و 95 دانشجوی پسر دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بودند که به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسش نامه بار ان بود. این پرسش نامه استاندارد در ایران اعتبار سنجی شده و در مطالعات مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. از معدل کل دانشجویان نیز به منظور اندازه گیری پیشرفت (عملکرد) تحصیلی استفاده شده است و همچنین برای تجزیه تحلیل داده ها از روش ها و آزمون های آماری ضریب همبستگی دو دامنه پیرسون، تحلیل رگرسیون چند متغیره گام به گام، آزمون تی مستقل وکای دو استفاده شده است. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که میانگین سنی افراد شرکت کننده در مطالعه 2.42 ± 22.43 است، با توجه به میزان همبستگی 0.478= r میان هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین به طور کلی بین جنسیت و هوش هیجانی رابطه معنی داری به دست نیامد (p<0.07). اما نتایج رگرسیون چند متغیره گام به گام نشان داد که سه مولفه ی هوش هیجانی، قاطعیت در سطح (p<0/001)، خوش بینی در سطح (p<0/001) و خود آگاهی هیجانی در سطح (p<0/015) نقش پیش بینی کنندگی معناداری در پیشرفت تحصیلی دانشجویان دارند. نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد که بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی ارتباط معناداری وجود دارد. بنابراین به منظور رسیدن به سطح بالایی از مهارت های تحصیلی، علاوه بر توانایی های شناختیِ کلی، فرد باید به رشد مناسب در جنبه هایی همچون کنترل هیجانات و عواطف دست یابد. به معنای دیگر دانشجویان بدون دستیابی به این مولفه ها که هوش هیجانی را می سازند قادر به یادگیری مناسب و مهمتر از آن به کارگیریِ بهینه موضوعات درسی نخواهند بود.

Investigation of the association between the components of emotional intelligence and academic achievement in students

Background: Nowadays emotional intelligence is considered as a new subject in the field of psychology. Studies performed in this area, suggest the role of emotional intelligence and itscomponents in various aspects of life such as educational attainment, marriage,career and social relationships. Academic life , is one of the most importantaspects of an individual’s life influences other aspects of  it. Inthis regard, one of the fundamental problems of academic life and educationalsystem of each country is the issue  educational failure and low academicperformance of its students. Methods: The present study iscrosssectional carried out to investigate the relationship between emotionalintelligence and academic achievement of the students. The study populationconsisted of 126 female students and 95 male students of Shahid BeheshtiUniversity of Medical Sciences who were selected by simple random samplingmethod. The research tools used in this study was baron questionnaire.  This questionnaire was validated in Iran andhas been used in various studies. Also  the overall GPA (grade point average was usedto measure  the academic performance) ofstudents was used. For data analysis methods and statistical tests, twotailedPearson correlation coefficient, stepwise multiple regression analysis,independent ttest and chisquare were used. Results: The findings showed that themean age of participants in the study is 22.43±2.42 yr.   Giventhe obtained correlation coefficient (r=0.478), there was a significantpositive correlation between emotional intelligence and academic achievement.The general relationship between gender and emotional intelligence was notsignificant  (p <0.07). But theresults of stepwise multiple regression showed that the three components ofemotional intelligence [assertiveness (p <0.001), optimism (p <0.001) andemotional selfconsciousness (p <0.015)], had significant predicted roles inacademic improvement of students. Conclusion: This study showed that there isa significant relationship between emotional intelligence and academicachievement. Thus in order to achievehigh levels of academic and educational skills, in addition to generalcognitive ability, an individual should    be ableto control emotions. In other words  ‎studentswithout access to components that make the emotional intelligence, are not ableto learn effectively and more importantly  will not be able to use this learning and  experiences.