فرآیند درمانی فیبریلاسیون دهلیزی در بیمارستان های ایران

زمینهو هدف: عدم توجه بهدستورالعمل های استاندارد موجود، موجب وخامت پیامد در مبتلایان به فیبریلاسیوندهلیزی و در نهایت افزایش بار مالی تحمیل شده بر پیکره نظام اقتصادی جوامع خواهدشد. لذا در مطالعه حاضر تصمیم بر ارزیابی عملکرد مواجهه با بیماران مبتلا بهفیبریلاسیون دهلیزی شد.  روش کار: اقداماتدرمانی اتخاذ شده در 506 بیمار مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزیمورد ارزیابی قرار گرفت. پس از تعییناستاندارد طلایی (پروتکل انجمن قلبآمریکا) و جمع آوری داده ها ازشاخص کاپا (κ) جهت ارزیابی interrater reliability بین اقدامات صورت گرفته توسط پزشکان با استاندارد طلایی استفاده شد.  یافتهها: شایع ترین اقدام در کنترل ضربان تجویز دیگوکسین بود کهاستفاده از آن برطبق استاندارد طلایی، در اغلب موارد اندیکاسیونی ندارد. ضریبکاپای بدست آمده در این زمینه برابر با 0.12 (95% ci: -0.096-0.14) می باشد که در طبقه ضعیف قرار دارد بدین مفهوم که اقداماتارائه شده توسط پزشکان فاصله زیادی با استاندارد طلایی دارد (0.0001>p). ضریبکاپای بدست آمده در خصوص درمان های ضدانعقادی نیز برابر 0.07 (0.023=p؛ 0/14-0/001-:ci95%) بود. بنابراین میزان سازگاری درمان ضدانعقادی اتخاذ شده توسط پزشکان بااستاندارد طلایی در سطح ضعیفی قرار دارد.  نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد درصد کثیری از پزشکان، از استانداردهای درمانی آگاهینداشته و همچنان از روش های قدیمی استفاده می کنند. همین امر ممکن است موجب بروزپیامدهای خطرناک بیماری و افزایش بار تحمیل شده بر بیمار و سیستم بهداشت و درمانکشور گردد.

The process of atrial fibrillation treatment in hospitals in Iran

Background: Lack ofattention to standardized guidelines has caused tragic outcome in patients withatrial fibrillation and ultimately increase of financial burden imposed on thecommunity structure of the economic system. Therefore, the present study wasaimed to assess the exposure of patients with atrial fibrillation.  Methods: A total of 506patients with atrial fibrillation were evaluated. After setting the goldstandard (America Heart Association protocol) and data collection, kappa (κ)coefficient was calculated for interrater reliability of the measures taken byphysicians with the gold standard.  Results: The mostcommon procedure was the use of digoxin in controlling the rate prescribed.Kappa coefficient obtained in this area with 0.12 (95% CI: 0.0960.14), which wasin poor condition means that the measures provided by physicians was far fromthe gold standard (p<0.0001). The kappa coefficient of anticoagulationtherapy was also equal to 0.07 (95% CI: 0.0010.14). Hence, the consistency ofadopted procedure by physicians with the gold standard anticoagulation was low(p=0.023).  Conclusion: This studyshowed that a large percentage of physicians are not aware of the standards ofcare, and are using the old method. This may cause serious consequences andincreased disease burden on patients and the healthcare system of the country.