پیش بینی موفقیت تحصیلی بر اساس هوش هیجانی و مولفه های جمعیت شناختی

زمینه و هدف : پیشرفت تحصیلی دانشجویان، در کسب موفقیت های آتی آن ها از اهمیت بسزایی برخوردار است و عدم توجه به این مقوله ی اساسی و به تبع آن افت تحصیلی، موجب کاهش سطح علمی و کارایی دانشجویان خواهد شد. هدف از انجام این پژوهش پیش بینی موفقیت تحصیلی از طریق مولفه های هوش هیجانی و برخی از متغیرهای جمعیت شناختی می باشد. روش کار : این پژوهش از نوع توصیفی-مقطعی می باشدکه در آن 114دانشجوی پزشکی سال اول دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال تحصیلی91-1390 شرکت کردند. جامعه آماری کلیه دانشجویان رشته پزشکی ورودی سال 1390 بودند. دانشجویان پرسش نامه هوش هیجانی باران را در ابتدای سال تحصیلی تکمیل نمودند و در پایان یک سال تحصیلی معدل (شاخص پیشرفت تحصیلی) و برخی از متغیرهای جمعیت شناختی آن ها به روش خود اظهاری جمع آوری شد. در تحلیل نتایج از همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد بین مولفه های هوش هیجانی و موفقیت تحصیلی ارتباط معناداری وجود ندارد. اما بین نوع سهمیه و موفقیت تحصیلی ارتباط معنا داری وجود دارد که در آن f(2,101)= 7/317 در سطح معنا داری p<0/001 . نتیجه گیری : نتایج حاصل از این مطالعه حاکی از این است که هوش هیجانی تاثیری در موفقیت تحصیلی ندارد. این در حالی است که هوش هیجانی یکی از الزامات موفقیت یک پزشک در زندگی حرفه ای اش می باشد. در شیوه ارزشیابی کنونی دانشجویان هوش هیجانی جایگاهی ندارد. در این صورت در شیوه ارزشیابی باید تغیرات اساسی صورت گیرد. همچنین برای نحوی پذیرش دانشجویان باید تدابیری اندیشید که تاثیر سهمیه در آن معقول تر شود.

Predicting academic achievement through emotional intelligence and sociodemographic variables

Background: Students academic achievement have important role in their future success and lack of attention to basic concepts, followed by academic failure, will reduce the efficiency of students in today's society. Academic achievement is influenced by several factors. The purpose of this study is to predict the academic success through emotional intelligence and sociodemographic variables. Methods : In this descriptivecross sectional study 114 firstyear medical student of Tehran University of Medical Sciences participated in this research. They completed baron emotional intelligence questionnaire at the beginning of the academic year after that at the end of academic year their average and demographic variables (through expressing themselves) was collected. Results: Stepwise regression results showed that no significant relationship was found between components of emotional intelligence and academic achievement. Only significant relationship was seen between the portion and academic achievement (F(2,101)=7.317 P<0.001). Conclusions: The results of this study showed that there was no significant relationship between the emotional intelligence and academic achievement. Meanwhile emotional intelligence is one of the requirements for the success of a physician in health care.As emotional intelligence has no place in the evaluation of current students, there should be fundamental changes in the method of evaluation. Also student admission must change until the effectiveness of portion becomes reasonable.