بررسی اثرات دانه کنجد بر هورمونهای محور هیپوفیز- گناد در موش صحرایی نر بالغ

پیش زمینه و هدف: علاوه بر محیط، سن، درجه حرارت، تغذیه و دارو، هورمون های جنسی شامل تستوسترون، fsh و lh از عوامل مهم و تاثیرگذار بر اسپرماتوژنز و باروری هستند. کنجد با فعالیت فیتواستروژنی و با خاصیت آنتی اکسیدانی موجود در لیگان های خود، می تواند بر فعالیت محور هیپوفیزگناد تاثیرگذار باشد و به طور مستقیم یا غیرمستقیم سبب افزایش باروری شود. لذا این مطالعه باهدف بررسی اثرات مصرف دانه کنجد بر محور هیپوفیزگناد در موش صحرایی نر بالغ انجام گردید.مواد و روش کار: 20 سر موش صحرایی نر 34 ماهه بالغ نژاد ویستار، به طور تصادفی در گروه های 30 روزه (کنترل و تیمار) و 60 روزه (کنترل و تیمار) تقسیم بندی شدند. موش های صحرایی در گروه های کنترل با جیره معمولی و در گروه های تیمار با جیره مخصوص (70 درصد جیره معمولی و 30 درصد دانه کنجد) به مدت 30 و 60 روز تغذیه شدند. در پایان دوره، پس از اندازه گیری وزن بدن و بیضه ها، میزان هورمون های جنسی استرادیول، تستوسترون، lh و fsh از طریق روش الایزا اندازه گیری شدند.یافته ها: نتایج حاصله از مطالعه حاضر نشان داد که وزن بدن، وزن بیضه چپ و راست و میزان هورمون تستوسترون و lh، در گروه تیمار 60 روزه نسبت به گروه کنترل 60 روزه و تیمار 30 روزه افزایش معنی داری داشت (05/0>p) اما تفاوت معنی داری در میزان هورمون استرادیول و fsh در بین گروه های تیمار و کنترل مشاهده نشد (05/0<p).بحث و نتیجه گیری: مصرف دانه کنجد به مدت 60 روز بر محور هیپوفیزگناد اثر مثبت داشت و باعث افزایش میزان هورمون های جنسی (تستوسترون و (lh در موش صحرایی نر بالغ گردید.