جهش در زیرواحد parc توپوایزومراز iv در جدایه های کلبسیلا پنومونیه مقاوم به سیپروفلوکساسین در استان گیلان

پیش زمینه و هدف: کلبسیلا پنومونیه یکی از دلایل شایع عفونت های بیمارستانی ازجمله عفونت مجاری ادراری، تنفسی و زخم می باشد. چندین مکانیسم مقاومت به فلوئوروکوئینولون ها ازجمله جهش در زیرواحدهای توپوایزومراز iv (parc و pare) پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه بررسی جهش های ژن parc در جدایه های کلبسیلا پنومونیه مقاوم به سیپروفلوکساسین در استان گیلان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه 40 سویه کلبسیلا پنومونیه از چندین بیمارستان و آزمایشگاه در رشت و لاهیجان جداسازی شد و به کمک روش های بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. حساسیت و مقاومت به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین، ایمی پنم، آمیکاسین، سفکسیم، سفوتاکسیم، سفالکسین، جنتامایسین و نالیدیکسیک اسید تعیین گردید. به روش کربی بوئر و mic تعیین گردید. سپس به روش pcr سکونسینگ جهش های ژن parc در جدایه های مقاوم به سیپروفلوکساسین بررسی گردید. یافته ها: 15 درصد جدایه ها به همه هشت آنتی بیوتیک مقاوم بودند. سیزده جدایه مقاوم به سیپروفلوکساسین (5/32 درصد ) بودند. بیشترین درصد مقاومت آنتی بیوتیکی برای سفالکسین (70 درصد) پیدا شد و کم ترین درصد مقاومت آنتی بیوتیکی برای جنتامایسین (5/17 درصد ) تعیین شد. آنالیز توالی یابی نشان داد سه جدایه مقاوم به سیپروفلوکساسین دارای جهش های بدمعنی l38f و یا e84k در ژن parc بودند. نتیجه گیری: در استان گیلان به نظر می رسد جهش های parc در ایجاد مقاومت به سیپروفلوکساسین در کلبسیلا پنومونیه از طریق تغییر در تمایل سیپروفلوکساسین به توپوایزومراز iv نقش داشته باشند.