بررسی اثرات ان-استیل سیستئین بر ارزیابی‌های عملکردی، بیوشیمیایی و فراساختار عصب سیاتیک له‌شده در موش صحرائی

پیشزمینه و هدف: سیستم استرس اکسیداتیو نقش بسیار مهمی در عملکرد اعصاب محیطی آسیب دیده ایفاء مینماید. در این مطالعه اثر اناستیل سیستین بر عملکرد، شاخص بیوشیمیایی و فوق ریزبینی عصب سیاتیک له شده تجربی بررسی شده است.مواد و روش کار: تعداد 60 سر موش صحرایی به 5 گروه 12 تایی تقسیم شدند. عصب سیاتیک چپ با استفاده از پنس خونبند کوچک برای مدت 60 ثانیه له شد. تزریق داخل صفاقی ان- استیل سیستئین در مقادیر 10 و 40 میلیگرم/کیلوگرم برای مدت 15 روز متوالی انجام شد. بهبود عملکرد عصب سیاتیک با استفاده از شاخص عملکرد عصب سیاتیک ارزیابی شد. مقدار مالون دی آلدئید و فعالیت سوپر اکسید دیسموتاز در عصب سیاتیک اندازهگیری شد. مقاطع بافتی برای بررسی میکروسکوپ الکترونی تهیه شدند.یافته ها: ان- استیل سیستئین سبب تسریع در بهبودی عملکردی عصب سیاتیک شد. مقدار افزایش یافته مالون دی آلدئید و فعالیت کاهش یافته سوپر اکسید دیسموتاز در بافت عصب سیاتیک با اناستیل سیستئین اصلاح گردید. نازک شدن غلاف میلین، تو هم رفتگی غلاف میلین، تشکیل حباب (bleb formation) و تشکیل واکوئل در آکسوپلاسم ناشی از لهشدگی عصب سیاتیک با اناستیل سیستئین بهبود یافت.بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دادند که ان- استیل سیستئین موجب تسریع بهبود عملکرد عصب سیاتیک له شده گردید. در این عملکرد، ممکن است خاصیت آنتیاکسیدانتی آن دخالت داشته باشد. همچنین، اناستیل سیستئین اثر محافظت عصبی را با کاهش تغییرات غلاف میلین و آکسوپلاسم ایجاد نمود.