بررسی خشونت سطحی مینا بعد از دباند براکت ارتودنسی و برداشت کامپوزیت رزین با دو نوع روش فرز تنگستن کارباید و فرز آرکانزاس

پیش زمینه و هدف:یکی از نگرانی های متخصصین ارتودنسی، ایجاد خراش در لایه سطحی مینا متعاقب جدا نمودن به راکت های ارتودنسی و برداشتن بقایای ماده چسبنده است. ازاین رو در مطالعه حاضر خشونت سطحی رخ داده متعاقب استفاده از دو نوع فرز، تنگستن کارباید با سرعت کم وآرکانزاس با سرعت بالا، مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش کار: دراین تحقیق تجربی آزمایشگاهی، از 72 دندان پرمولر اول و دوم سالم کشیده شده جهت درمان ارتودنسی استفاده گردید. پس از اچ نمودن سطح لبیال، به راکت ها توسط کامپوزیت نوری به دندان ها باند شدند. پس از 24 ساعت، به راکت های ارتودنسی با استفاده از fine cutter و با گرفتن از مزیال و دیستال به راکت به روش peelingدباند شدند تا حداقل آسیب به مینای دندان وارد شود. سپس دندان هابه صورت تصادفی (در هر گروه 36 دندان) برای برداشت بقایای کامپوزیت رزین با فرز تنگستن کارباید 12 پره سوار شده بر آنگل و یا فرز ارکانزاس سوار شده بر توربین تقسیم شدند. خشونت سطحی نمونه ها بر اساس ایندکس howell توسط استریو میکروسکوپ مورد ارزیابی قرار گرفت و مدت زمان لازم برای برداشت کامل رزینادهزیو از سطوح مینایی هم برحسب ثانیه محاسبه و ثبت شد.داده ها به کمک آزمون آماری نان پارامتریک کای دوتجزیه وتحلیل گشتند.یافته ها: در گروه تنگستن کارباید میزان خشونت سطحی به میزان معنی داری نسبت به قبل از مطالعه افزایش یافت (p=0.001). در گروه آرکانزاس نیز میزان خشونت سطحی نسبت به قبل از مطالعه افزایش قابل توجهی یافت. (p=0.004). در مقایسه دو روش مختلف با یکدیگر، پس از انجام مداخله، تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد (p=0.431). مدت زمان صرف شده توسط فرز آرکانزاس به میزان معنی داری کم تر از فرز تنگستن کارباید بود (p=0.00).بحث و نتیجه گیری: به نظرمی رسدکه استفاده از فرز آرکانزاس باتوجه به خشونت سطحی ایجاد شده یکسان نسبت به فرز تنگستن کارباید و همچنین سرعت عمل بالاتر، قابل توجیه بوده و روشی مناسب جهت برداشت بقایای کامپوزیت باشد. بااین وجود مطالعات بیشتر در این زمینه موردنیاز است.

ENAMEL SURFACE ROUGHNESS FOLLOWING ORTHODONTIC BRACKET DEBONDING AND COMPOSITE RESIN REMOVAL USING TUNGSTEN CARBIDE AND ARKANSAS BURS

Background Aims: Scratching the enamel surface during orthodontic bracket debonding and removal of adhesive remnants is a common concern for orthodontists. This study sought to assess the enamel surface roughness following the use of low speed tungsten carbide (TCB) and highspeed Arkansas burs (AB).Materials Methods: This invitro experimental study was performed on 72 first and second premolar teeth extracted for orthodontic purposes. Labial surfaces of the teeth were etched and brackets were bonded using lightcure composite resin. After 24 hours, orthodontic brackets were debonded by holding them from the mesial and distal and peeling the bracket base away from the tooth using a debonding fine cutter in order to minimize the trauma to the enamel. The teeth were then randomly divided into two groups of 36. The composite remnants were removed using a 12blade TCB and low speed hand piece in group 1 and AB and highspeed hand piece in group 2. The enamel surface roughness of specimens was evaluated under a stereomicroscope using the surface roughness index described by Howell and Weeks. The time required for complete adhesive removal from the enamel surface was recorded in seconds. The data were analyzed using nonparametric chi square test.Results: In both TCB and AB groups, the enamel surface roughness significantly increased compared to the baseline value (P=0.001 for TCB and P=0.004 for AB). No significant difference was found in surface roughness between the two groups after the intervention (P=0.431). The time spent for complete removal of remnants was significantly shorter with AB compared to TCB (P=0.00).Conclusion: Considering the same level of surface roughness caused by AB and TCB and faster removal AB, AB is recommended for composite remnant removal. However, further studies are required in this respect.