اثربخشی آموزش برنامه تاب‌آوری پن برتنظیم شناختی هیجان افرادافسرده

پیش زمینه وهدف: تنظیم شناختی هیجان نقشی پرمایه پدیدآیی مشکلات هیجانی و ازجمله افسردگی دارند. با توجه به آموزش پذیر بودن فرایند تنظیم شناختی هیجان، مطالعه حاضر به بررسی اثرات شرکت در برنامه تاب آوری پن بر راهبردهای تنظیم شناختی هیجان افراد افسرده می پردازد.مواد و روش کار: پژوهش حاضر پژوهشی نیمه آزمایشی بوده و طرح پژوهش حاضر پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانشجویان دانشگاه تبریز که در سال 1392 فرم پایش سلامت را تکمیل نموده اند می باشد. افرادی که نمره افسرده کسب نمودند، فراخوانی شده و ارزیابی مجدد شده و به روش تصادفی به دو گروه تقسیم و جایگزین شدند. در مورد گروه آزمایش 10 جلسه ی دوساعته برنامه تاب آوری پن اجرا گردید. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت ننمود.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل پس از اجرای برنامه، در راهبردهای تنظیم هیجان منفی تفاوت معنی داری وجود دارد (71/15f=، 001/0p≤) و افرادی که آموزش دریافت می کنند، به میزان کم تری از راهبردهای منفی تنظیم هیجان استفاده می کنند. به علاوه آموزش تاب آوری پن بر استفاده از راهبردهای مثبت هیجان در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری ندارد (7/1f=، p=n.s).نتیجه گیری: یافته ها گویای اهمیت آموزش تاب آوری در کاهش میزان فرایندهای تنظیم شناختی ناسازگار است که می تواند برای پیشگیری و درمان مثمر ثمر واقع شود.

EFFECTIVENESS OF PENN RESILIENCY PROGRAM ON COGNITIVE EMOTION REGULATION IN DEPRESSED PEOPLE

Background Aims: Cognitive emotion regulation has a dramatic role in causing emotional problems such as depression. Since the cognitive emotion regulation processes are educable, this study aimed to concern the effectiveness of Penn Resiliency Program (PRP) on cognitive emotion regulation in depressed people.Materials Methods: This quasiexperimental study included a pretest and posttest with a control group. The study population consisted of students who filled out health monitoring form in 20132014. Depressed people were recalled and reevaluated. Then were divided and assigned randomly into two groups of 20. And 10 sessions of PRP were performed once a week for two hours a weekin the experimental group, but the control group did not receive any intervention.Results:It was revealed that after performing PRP there was significant differences between both the experimental and control groups in negative cognitive emotion regulation(F= 15.71, P<0.001). People who received training used a lower rate of negative strategies to regulate emotions. In addition, PRP had no effect on positive cognitive emotion regulation (F= 1.7, P = NS).Conclusions: The present study findings suggest the importance of PRP on decreasing negative cognitive emotion regulation that has implications for prevention and treatment.SOURCE: URMIA MED J 2016: 26(12): 1027 ISSN: 10273727