الگوی حساسیت آنتی‌بیوتیکی ایزوله‌های بالینی کلبسیلا پنومونیه جداسازی شده از بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه و تعیین حداقل غلظت بازدارندگی ایزوله‌های مقاوم به ایمی‌پنم

پیش‌زمینه و هدف: در سال‌های اخیر سویه‌های کلبسیلا پنومونیه برخوردار از مقاومت دارویی چندگانه مشکلات درمانی زیادی را در سراسر دنیا ایجاد کرده‌اند. در حال حاضر کارباپنم‌ها اغلب به‌عنوان آخرین خط درمان آنتی‌بیوتیکی برای درمان عفونت‌های ناشی از باسیل‌های گرم منفی با مقاومت چندگانه دارویی در نظر گرفته می‌شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی (با تاکید بر کارباپنم‌ها) جدایه‌های کلبسیلا پنومونیه به‌دست‌آمده از نمونه‌های بالینی بیماران بستری و سرپایی مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های آموزشی ارومیه بود.مواد و روش‌ها: برای انجام این مطالعه توصیفی- تحلیلی تعداد 182 جدایه کلبسیلا پنومونیه موردبررسی قرار گرفتند. کلیه جدایه‌های باکتریایی پس از انجام آزمایش‌های استاندارد میکروب‌شناسی دوباره تعیین هویت شدند. الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی نمونه‌های تاییدشده نسبت به 12 آنتی‌بیوتیک مختلف با روش استاندارد انتشار از دیسک (کربی- بایر) تعیین شد و حداقل غلظت بازدارندگی (mic) ایمی‌پنم برای جدایه‌ها به روش e-test تعیین گردید.یافته‌ها: از مجموع 253 جدایه بالینی، 182 جدایه به‌عنوان کلبسیلا پنومونیه شناسایی گردیدند. 43 جدایه (6/23درصد) مقاوم به ایمی‌پنم و 45 جدایه (7/24درصد) فنوتیپ‌های برخوردار از مقاومت چندگانه دارویی (mdr) بودند. این جدایه‌ها مقاومت بالا به ایمی‌پنم و مروپنم را نشان دادند. حداقل غلظت بازدارندگی ایمی‌پنم برای ایزوله‌های مقاوم به برابر یا بیشتر از mg/l32 بود.بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع نسبتاً بالای مقاومت نسبت به ایمی‌پنم بخصوص در جدایه‌های کلبسیلا پنومونیه به‌دست‌آمده از بیماران بستری در بخش‌های ویژه در بیمارستان‌های موردمطالعه و گزارش‌های مختلف از سایر کشورها، وجود تدابیر سخت گیرانه در تجویز آنتی‌بیوتیک‌های کارباپنم ضروری به نظر می‌رسد. همچنین به‌منظور جلوگیری از مصرف خودسرانه این‌گونه آنتی‌بیوتیک‌ها انجام تست‌های تعیین حساسیت آنتی‌بیوتیکی اهمیت ویژه‌ای در انتخاب درمان مناسب و جلوگیری از شیوع مقاومت دارویی دارد.