تشخیص ژن‌های vanA, vanB, vanC با روش Multiplex-PCR در ایزوله‌های انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فسیوم در بیماران بستری

پیش‌زمینه و هدف: بعد از اولین شناسایی انتروکوک‌های مقاوم به ونکومایسین (vancomycin resistant enterococci:vre) در اواسط دهه 80 میلادی ایزوله‌های vre به‌سرعت در سطح جهان شیوع یافته و یکی از مشکلات جدی در بیمارستان‌ها بخصوص در میان بیماران بستری شدند. از میان گونه‌های مختلف انتروکوک‌ها، انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فسیوم از علل مهم و مهلک بیماری‌های عفونی محسوب می‌شوند. ژن‌های vana/b/c عامل مقاومت به ونکومایسین در انتروکوک‌ها هستند. هدف این تحقیق شناسایی ژن‌های vana/b/c در ایزوله‌های جداشده از بیماران بستری در برخی از بیمارستان‌های تبریز بود.مواد و روش‌ها: درمجموع 120 ایزوله غیرتکراری انتروکوک، از بعضی از بیمارستان‌های‌ تبریز جمع‌آوری گردیدند. ایزوله‌ها از نمونه‌های سواب رکتال و سایر نمونه‌های بیماران بستری جداشده و با آزمون‌های استاندارد میکروب‌شناسی تعیین گونه شدند. تعیین mic ونکومایسین با روش ماکرودایلوشن براث، انجام شد. برای تشخیص ژن‌های vana/b/c از multiplex pcr با کاربردن سه سری پرایمر انجام گردید.یافته‌ها: از تعداد 120 ایزوله، تعداد 105 ایزوله به‌عنوان انتروکوکوس فکالیس و تعداد 15 ایزوله به‌عنوان انتروکوکوس فسیوم شناسایی شدند از تعداد 120 ایزوله تعداد در تعداد 22 ایزوله (18.3%) به‌عنوان ایزوله‌های vre شناسایی گردیدند. این ایزوله‌ها، تعداد 6 ایزوله از نمونه مدفوعی و 16 ایزوله از ادرار جدا شده بودند. با روش pcr، ژنوتیپ vana در 10 انتروکوکوس فسیوم و در 2 انتروکوکوس فکالیس شناسایی شد. همچنین vanb در 5 انتروکوکوس فسیوم و در 5 انتروکوکوس فکالیس تشخیص داده شد. ژنوتیپ vanc در هیچ‌کدام از ایزوله‌ها شناسایی نشد.نتیجه‌گیری: مشابه نتایج ما، مطالعات انجام‌شده منطقه‌ای، کشوری و بین‌المللی نشان می‌دهد که ایزوله‌های vre از نمونه‌های بیماران و از فلور طبیعی آن‌ها جدا می‌شوند. از طرف دیگر ژنوتیپ vana شایع‌تر از vanb می‌باشد. تشخیص ایزوله‌های vre در بیماران و افراد کلونیزه شده برای جلوگیری از گسترش این ایزوله‌ها اساسی می‌باشد.