اثر سولفید هیدروژن برون‌زاد و درون‌زاد بر سطح پلاسمایی رنین و اریتروپویتین در مسمومیت کلیوی ناشی از سیس‌پلاتین در موش صحرایی

پیش‌زمینه و هدف: سولفید هیدروژن به خاطر دارا بودن اثر محافظت سلولی در پیش‌گیری و درمان اختلالات زیادی استفاده می‌شود. اثر سولفید هیدروژن بر سیستم هورمونی کلیه در مسمومیت کلیوی ناشی از سیس‌پلاتین نامشخص می‌باشد. هدف این مطالعه بررسی اثرات سیستم هورمونی کلیه در مسمومیت کلیوی ناشی از سیس‌پلاتین در موش صحرایی می‌باشد.مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی 60 سر موش صحرایی نر نژاد اسپراگ داولی به 6 گروه: کنترل (c)، مسمومیت کلیوی با سیس پلاتین (cp, 6mg/kg, i.p,)، مسمومیت کلیوی درمان شده با دهنده سولفید هیدروژن (nahs, 100 µmol/kg)، دریافت‌کننده پروپارژیل گلیسین (مهارکننده آنزیم تولید سولفید هیدروژن، pag 50mg/kg, i.p.)، پروپارژیل+سیس پلاتین (pag+cp) و گروه پروپارژیل+سولفید هیدروژن+سیس پلاتین (pag+nahs+cp) تقسیم شدند. حیوانات شش روز بعد از تزریق داروها تحت بیهوشی کشته شدند و نمونه خون جهت آزمایشات جمع‌آوری شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که اوره و کراتینین به‌طور معنی‌داری در گروه مسمومیت کلیوی با سیس‌پلاتین بالاتر از گروه کنترل بود. غلظت اریتروپویتین پلاسما در گروه مسمومیت کلیوی سیس‌پلاتین در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. غلظت رنین در گروه دریافت‌کننده پروپارژیل گلیسین مختصری در مقایسه با بقیه گروه‌ها افزایش داشت. درمان موش‌های صحرایی با دهنده سولفید هیدروژن (nahs) توانست این تغییرات را به‌صورت معنی‌داری برگرداند.بحث و نتیجه‌گیری: درمان با nahs از افزایش اریتروپویتین، اوره و کراتینین ایجادشده با سیس پلاتین جلوگیری کرده است. سولفید هیدروژن احتمالاً با اثرات محافظت سلولی خود از قبیل خواص آنتی‌اکسیدانی از تغییرات هورمونی در مسمومیت کلیوی با سیس‌پلاتین جلوگیری می‌کند.