ساخت و ارزیابی خواص مورفولوژیکی، شیمیایی و زیست‌تخریب‌پذیری داربست نانو فیبری پلی-ال-لاکتیک-اسید (PLLA) و کاربرد آن در مهندسی بافت عصب

پیش‌زمینه و هدف: مهندسی بافت عصب یکی از امیدوارکننده‌ترین روش‌ها برای درمان ضایعات دژنراتیو سیستم عصبی مرکزی می‌باشد. توزیع سه‌بعدی و رشد سلول‌ها درون داربست متخلخل از اهمیت بالینی برای مهندسی بافت عصب برخوردار می‌باشد. داربست‌های مورداستفاده در مهندسی بافت علاوه بر عملکرد مناسب باید زیست سازگار، زیست‌تخریب‌پذیر و متخلخل نیز باشند. ما در این مطالعه به دنبال ساخت و مطالعه ویژگی‌های یادشده در داربست پلی-ال-لاکتیک-اسید (plla) به‌منظور کاربرد آن در مهندسی بافت عصب هستیم.مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی نانو داربست plla با ساختار و مورفولوژی مناسب به‌وسیله روش الکتروریسی تهیه شد. از طیف‌سنجی مادون‌قرمز(ftir, fourier transform infrared) و میکروسکوپ الکترونی نگاره به ترتیب برای تعیین ساختار شیمیایی و فیزیکی داربست استفاده شد. همچنین میزان تخریب پذیری داربست طی 40 روز در داخل محلول فسفات بافرسالین (pbs) موردبررسی قرار گرفت. درنهایت سلول های بنیادی جداسازی شده از مغز موش بالغ‌بر روی داربست کشت داده شد و نحوه اتصال و مورفولوژی آن‌ها توسط میکروسکوپ الکترونی بررسی گردید.یافته‌ها: نتایج کسب‌شده به‌وسیله مطالعات میکروسکوپ الکترونی نگاره نشان‌دهنده خصوصیات سطحی مناسب و نانو فیبری بودن داربست ساخته شده بود. طی آزمون تخریب پذیری، مشخص شد که نانو داربست plla از سرعت تخریب و خاصیت جذب آب مطلوبی برخوردار است و همچنین ph محیط را کمتر تحت تاثیر قرار می‌دهد. درنهایت با استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی، اتصال موفق سلول های بنیادی و پیش ساز عصبی مغز موش بالغ کشت داده‌شده بر روی داربست موردبررسی و تایید قرار گرفت.نتیجه‌گیری: از نتایج به‌دست‌آمده به نظر می‌رسد که نانو داربست plla بستر مناسبی برای کشت و تمایز سلول‌های بنیادی و پیش ساز عصبی بوده و روش به‌کاررفته روشی کارآمد در ساخت داربستی مناسب برای مهندسی بافت عصب می‌باشد.