ارزیابی هیستومورفومتریک و ایمونوهیستوشیمی حاصل از پیوند سلول در ترمیم نقص استخوان موش صحرایی

پیش‌زمینه و هدف: سلول‌های استرومایی مغز استخوان (bmscs) سلول‌های بنیادی چند استعدادی هستند و قابلیت تمایز به سلول‌های استخوان‌ساز (osteogenic) را دارند. هدف از این تحقیق بررسی پیوند این سلول‌ها جهت ترمیم نقص استخوان در موش صحرایی می‌باشد.مواد و روش‌ها: در این بررسی 28 سر موش صحرایی نر بالغ در چهار گروه مساوی قرار گرفتند. گروه 1 شاهد(control) که بعد از ایجاد نقص استخوانی هیچ‌گونه درمانی دریافت نکردند. گروه 2 شم(sham) که بعد از ایجاد نقص استخوان، محیط کشت در محل آسیب تزریق شد. گروه 3 (گروهی که پیوند سلول‌ها به‌صورت غیر اتولوگ در محل آسیب انجام شد). گروه 4 (گروهی که پیوند این سلول‌ها به‌صورت اتولوگ در محل آسیب پیوند گردید). ارزیابی‌های هیستومورفومتری استخوان و شمارش سلولی در تمام گروه‌ها انجام شد.یافته‌ها: هیچ‌گونه اختلاف معنی‌داری میان گروه‌های شاهد و شم ازنظر بررسی‌های هیستومورفومتری و شمارش سلولی مقاطع استخوانی نشان نداد. میانگین مساحت ترابکولای استخوانی در گروه پیوند سلولی غیر اتولوگ و اتولوگ نسبت به گروه شاهد افزایش معنی‌دار نشان داد (05/0 (p < . همچنین میانگین تعداد استیوسیت‌ها در گروه‌های پیوند سلولی غیر اتولوگ و اتولوگ افزایش معنی‌دار نسبت به گروه شاهد نشان داد (001/0p < ).نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که پیوند هر دو صورت اتولوگ و غیر اتولوگ سلول‌های bmscs بتواند در ترمیم نقص استخوانی موثر باشد.