الگوی حساسیت ایزوله‌های بالینی اشرشیاکلی جداسازی شده از کشت ادرار نسبت به سفپیم با روش تعیین حداقل غلظت بازدارنده

پیش‌زمینه و هدف: سفپیم یکی از سفالوسپورین‌های نسل چهارم است که دربرابر طیف وسیعی از باکتری‌ها موثر است. این آنتی‌بیوتیک در درمان عفونت‌های ناشی از باکتری‌های برخوردار از مقاومت دارویی چندگانه کاربرد دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر سفپیم بر روی جدایه‌های اشرشیاکلی به دست آمده از نمونه‌های بالینی است.روش کار: 100 جدایه اشرشیاکلی موردبررسی قرار گرفت. باکتری‌ها در محیط کشت مولر هینتون آگار کشت داده شده و حداقل غلظت بازدارنده آنتی‌بیوتیک با استفاده از نوارهای حاوی سفپیم با روش یی- تست تعیین شد. نتایج به‌دست‌آمده با جدول استاندارد مقایسه و مقاومت، نیمه مقاوم بودن و یا حساسیت جدایه‌ها تعیین شد. اشرشیا کلی atcc25922 به‌عنوان سویه مرجع مورداستفاده قرار گرفت.یافته‌ها: 76 درصد جدایه‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک سفپیم حساس و 14 درصد از مقاومت متوسطی برخوردار بودند، 10 درصد جدایه‌ها نسبت به سفپیم مقاوم بودند. همچنین 3 درصد جدایه‌ها نسبت به کلیه غلظت‌های موردبررسی مقاومت نشان دادند. میانگین حداقل غلظت مهارکننده رشد برای 97 جدایه باکتریایی مورد بررسی 17.8± 54.1 میکروگرم درسی‌سی بود و در مورد سه جدایه دیگر تعیین mic به دلیل آن‌که این جدایه‌ها نسبت به کلیه غلظت‌های تحت بررسی از آنتی‌بیوتیک مقاوم بودند، ممکن نبود.بحث و نتیجه‌گیری: سطح بالای مقاومت مشاهده‌شده نسبت به سفپیم در برخی از جدایه‌های اشرشیاکلی در این مطالعه ضرورت توجه به امر مقاومت متقاطع این آنتی‌بیوتیک با سایر سفالوسپورین‌ها و اجتناب از مصرف بی‌رویه این آنتی‌بیوتیک‌ها را یادآور می‌سازد.