تاثیر حاد نانوذره دی‌اکسید تیتانیوم بر عملکرد و بافت کلیه

پیش‌زمینه و هدف: نانوذره دی‌اکسید تیتانیوم ممکن است برخی آسیب‌های احتمالی را برای محیط‌زیست و انسان‌ها ایجاد کند. در این تحقیق به بررسی تاثیر این نانوذره بر عملکرد کلیه و بافت آن پرداخته شده است.مواد و روش‌ها: این مطالعه بر روی 32 رت wistar انجام شد. حیوانات به 4 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل (به میزان 5/0 میلی‌لیتر سرم فیزیولوژی)، گروه‌های دوم، سوم و چهارم (5/0 میلی‌لیتر نانوذره دی‌اکسید تیتانیوم با غلظت ppm 10، 100 و 300) به روش درون صفاقی دریافت کردند (7 روز متوالی). روزهای اول، هفتم و چهاردهم بعد از تیمار خون‌گیری انجام شد. فاکتورهای بیوشیمیایی bun، اسید اوریک و کراتینین اندازه‌گیری شد. بعد از 14 روز، بافت کلیه حیوانات جدا گردید.یافته‌ها: نتایج بیوشیمیایی این تحقیق نشان داد که بین گروه تیمار 2 با گروه کنترل اختلاف معنی‌دار در میزان کراتینین در هفته اول مشاهده شد و در بقیه گروه‌های تیمار، اختلاف معنی‌داری مشاهده نگردید. میزان bun,ua در تمام گروه‌های تیمار، هیچ‌گونه اختلاف معنی‌داری را با گروه کنترل نشان نمی‌دهند. نتایج هیستوپاتولوژیکی بافت کلیه: گروه تیمار 1: دفرمه شدن جسمک‌های کلیوی و متراکم شدن شبکه گلومرولی، گروه تیمار 2: تخریب کامل توبول‌های پروگزیمال - دیستال و جسمک‌های کلیوی - گروه تیمار 3: دفرمه شدن اندک جسمک‌های کلیوی و افزایش حجم لومن در توبول‌های پروگزیمال و دیستال.نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که گروه تیمار 2 نه‌تنها بر فاکتورهای کلیوی اثر گذاشته بود بلکه بافت کلیه را نیز به‌طور کامل تخریب نموده بود.