بررسی تاثیر PRP در ترمیم شکاف‌های سطح غضروف مفصلی استخوان ران مبتلا به استیوآرتریت در خرگوش

پیش‌زمینه و هدف: استیوآرتریت یک بیماری مفصلی دژنراتیو بوده که عموماً با نشانه‌هایی همچون تخریب تدریجی مفصل، تشکیل استیوفیت و به علت فیبرویلاسیون، نازک شدن، ایجاد ساییدگی و شکاف‌هایی در سطح غضروف مفصلی ایجاد می‌شود از طرفی prp یا به عبارتی پلاسمای غنی از پلاکت از خون خودی که فاقد هرگونه عوارض مختلف به دلیل خودی بودن آن و وجود فاکتورهای رشد و ترمیمی مورد توجه قرارگرفته، بر این اساس هدف از این مطالعه بررسی توان و ظرفیت ترمیمی prp در ترمیم بافت غضروفی و درمان شکاف‌های سطح مفصلی ناشی از استیوآرتریت موردبررسی قرار گرفت.مواد و روش کار: در این مطالعه از 25 سر خرگوش نیوزلندی سفید و بالغ از هر دو جنس استفاده شد. دو هفته بعد از معاینات بالینی و اطمینان از سلامت کامل اقدام به مدل‌سازی استیوآرتریت به شیوه جراحی در زانوی راست با قطع وتر صلیبی کردیم. پس از گذشت 8 هفته بعد از جراحی و اطمینان از ایجاد استیوآرتریت خرگوش‌ها به‌صورت تصادفی به 5 گروه کنترل و درمان، 5 تایی تقسیم شدند که گروه کنترل بدون دریافت prp و گروه درمان نیز 8 هفته بعد از جراحی اقدام به تزریق داخل مفصلی prp خودی کردیم و نهایتاً بعد از سپری شدن مدت‌زمان پیش‌بینی‌شده در هر گروه اقدام به نمونه‌برداری جهت مطالعه و ارزیابی به آزمایشگاه ارسال گردید.یافته‌ها: نتایج نشان داد که میزان شکاف‌های غضروف سطح مفصلی استخوان ران بین گروه‌های درمان شده با prp با گروه کنترل رابطه معنی‌داری وجود داشته به این صورت که prp تاثیر ترمیمی روی غضروف مفصلی دارد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش استفاده از prp خودی به دلیل خودی بودن و فاکتورهای رشد و ترمیمی زیاد آن می‌توان به‌عنوان رهیافتی جهت درمان استیوآرتریت استفاده کرد.