بررسی الگوی حساسیت و مقاومت آنتی‌بیوتیکی در میکروارگانیسم‌های ایزوله شده از بیماران بستری در بیمارستان طالقانی ارومیه از سال1388 تا1390

پیش زمینه و هدف: وجود باکتری‌های مقاوم در بخش‌های مختلف بیمارستان‌ها و مشکلاتی که در درمان بیماران به وجودمی آورند، شناخت و اطلاع دقیق از این باکتری‌ها و الگوی حساسیت و مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها را ضروری می‌کند. این پژوهش با هدف تعیین الگوی حساسیت و مقاومت آنتی‌بیوتیکی در میکروارگانیسم‌های ایزوله شده از بیماران بستری در بیمارستان صورت گرفته است.روش کار: این پژوهش توصیفی مقطعی با هدف تعیین الگوی حساسیت و مقاومت آنتی‌بیوتیکی در میکروارگانیسم‌های ایزوله شده از بیماران بستری در بیمارستان طالقانی ارومیه از سال1388 تا 1390 انجام شد و در آن نمونه‌های کشت بیماران بستری ارسال شده از بخش‌های مختلف بیمارستان شامل: ادرار، خون، خلط، زخم، ترشح به آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تعیین آنتی‌بیوگرام از روش دیسک آگار دیفیوژن استفاده شد، کشت‌های مثبت استخراج شده و نتیجه آن‌ها از نظر نوع باکتری و نتایج آنتی‌بیوگرام در برگه آزمایش مشاهده و ثبت گردید. داده‌های جمع آوری شده به وسیله نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج:از همه نمونه‌های کشت انجام شده در مدت 2 سال 964 مورد مثبت گزارش شد که 640 نمونه مربوط به بیماران بستری در بخش‌های مختلف بیمارستان و4/48درصد نمونه‌های مربوط به بیماران مرد و 6/51درصد بیماران زن و میانگین سنی بیماران 60 سال و سن بیماران از 12 تا 99 متغیر بود. بیشترین باکتری گرم منفی موجود، اشریشیا کلی بود که حساس‌ترین دارو برای آن نیتروفورانتویین خوراکی و مقاوم‌ترین سفالکسین و نالیدیکسیک اسید بودند. همچنین بیشترین باکتری گرم مثبت موجود استاف کوآگولاز منفی بود که حساس‌ترین داروها به آن وانکومایسین و ایمی‌پنم و مقاوم‌ترین اریترومایسین و سفالکسین و سفیکسیم بودند. بیشترین میزان باکتری‌های موجود و حساس‌ترین آنتی‌بیوتیک نسبت به آن‌ها در انواع نمونه‌ها به ترتیب؛ ادرار، اشریشیا کلی 9/57درصد، نیتروفورانتویین- خون؛ استاف کوآگولاز منفی 5/33درصد، وانکومایسین- نمونه‌های زخم و ترشحات؛ استاف اوریوس، وانکومایسین و خلط؛ آسینتوباکتر، ایمی‌پنم بود و مقاوم‌ترین داروها در همه نمونه‌های مذکور، سفالکسین، اریترومایسین و سفیکسیم ( بیشتر از 70درصد ) بود.بحث و نتیجه گیری:نتایج این مطالعه نشان از افزایش مقاومت باکتری‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های رایج مانند فلوروکینولون‌ها و سفالوسپورین‌ها و غیره دارد که شاید علت آن تجویز و مصرف بی‌رویه آنتی‌بیوتیک‌ها باشد. بر اساس یافته‌های پژوهش توصیه می‌شود در انتخاب آنتی‌بیوتیک جهت درمان تجربی و تجویز آن و تعیین دقیق الگوی حساسیت آنتی‌بیوتیکی مطالعات گسترده‌تر با نمونه‌های بیشتر در مراکز درمانی مختلف انجام گردد.