اثر محرومیت از خواب بر پاسخ IgG سرم به فعالیت هوازی در دانشجویان مرد تربیت بدنی

پیش زمینه و هدف: خواب فرآیندی بهبود بخش برای سیستم ایمنی است. موقعیت‌های زیادی وجود دارد که قبل از فعالیت ورزشی، ورزشکار دچار اختلال در خواب می‌شود. با این حال، تاثیر محرومیت از خواب بر روی پارامترهای سیستم ایمنی در پاسخ به ورزش هنوز نامعلوم است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر محرومیت از خواب بر غلظت igg سرم در پاسخ به فعالیت هوازی بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی 10 نفر از دانشجویان تربیت بدنی مرد به طور داوطلبانه شرکت کردند. پژوهش در دو مرحله مجزا؛ یک مرحله کنترل و یک مرحله تجربی با فاصله دو هفته انجام شد. در مرحله کنترل، خواب نرمال و فعالیت هوازی و در مرحله تجربی، محرومیت از خواب و فعالیت هوازی اعمال شد. فعالیت هوازی بر روی دوچرخه کارسنج به مدت 30 دقیقه با شدت 70 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه انجام شد. تغییرات غلظت igg سرم در پیش آزمون، قبل و بعد از فعالیت هوازی در هر دو مرحله با آزمون آنالیز واریانس دو طرفه در اندازه‌های مکرر و آزمون t وابسته با استفاده از نرم‌افزار spss آنالیز شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که محرومیت از خواب تاثیر معنی‌داری بر پاسخ igg سرم به فعالیت هوازی نداشت (130/0=p). همچنین، یک جلسه فعالیت هوازی تاثیر معنی‌داری بر غلظت igg سرم ندارد (357/0=p). اما، محرومیت از خواب موجب افزایش معنی‌داری در غلظت igg سرم شد (035/0=p).نتیجه‌گیری: محرومیت از خواب تاثیر معنی‌داری بر پاسخ غلظت igg سرم به فعالیت هوازی ندارد.