ارتباط پلی مورفیسم T > C (rs1635498) ژن اگزونوکلیاز1 و ریسک ابتلا به سرطان روده بزرگ غیر ارثی در یک جمعیت از ایران

چکیدهپیش زمینه و هدف: یکی از سیستم‌های مهم تعمیر dna ، سیستم ترمیم جفت بازهای ناجور (mmr) است. موتاسیون در این سیستم می‌تواند منجر به انواع مختلف سرطان شود. اگزونوکلیاز1 (exo1) تنها اگزونوکلیاز درگیر در سیستم mmr انسانی است. به دلیل نقش خاص exo1 در سیستم mmr ،این ژن یک فاکتور مستعد کننده در سرطان کلورکتال محسوب می‌شود. چند شکلی‌های تک نوکلیوتیدی ((snp در افزایش یا کاهش میزان ابتلا به سرطان کلورکتال دخیل هستند. در این مطالعه، به‌منظور دستیابی به بیومارکرهای مستعد کننده سرطان کلورکتال، به بررسی همبستگی پلی‌مورفیسم تک نوکلیوتیدی rs1635498 (c723r) ژن exo1 و احتمال خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی تهران می‌پردازیم.مواد و روش کار: این مطالعه مورد-شاهدی بر روی 111 بیمار مبتلا به سرطان کلورکتال و 121 فرد سالم که به بیمارستان طالقانی شهر تهران مراجعه کرده بودند انجام گرفت. جهت تعیین ژنوتیپ‌های پلی‌مورفیسم تک نوکلیوتیدیrs1635498 ژن exo1 از روش pcr-rflp و آنزیم محدودالاثر hpychiv مورد استفاده قرار گرفت.یافته‌ها: بر اساس یافته‌ها در حالتی که ژنوتیپ tt به‌عنوان مرجع انتخاب شد، درصد فراوانی ژنوتیپ‌های cc,ct,tt در بیماران مبتلا به سرطان کلورکتال 1/90 ،0/9 ، 9/0 درصد و در گروه کنترل 6/92 ،4/7 ،0/0 درصد بوده و اختلاف معنی‌دار نشان ندادند. درصد فراوانی آلل t در نمونه‌های بیمار، 6/94 درصد و در گروه کنترل 3/96 درصد بود. همچنین درصد فراوانی الل c در نمونه‌های بیمار و کنترل به‌ترتیب، 4/5درصد و 7/3 درصد محاسبه شد.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که پلی‌مورفیسم rs1635498 ژن exo1 با مستعد کردن افراد در ابتلا به سرطان کلورکتال همبستگی نداشته و بنابراین می‌توان نتیجه‌گیری کرد که این پلی‌مورفیسم در افزایش یا کاهش خطر ابتلا به سرطان کلورکتال نقش معناداری ندارد.