اثربخشی شناخت درمانی در کاهش افسردگی بیماران جذامی شهر تبریز

پیش‌زمینه و هدف: از مسایل مهمی که مبتلایان به بیماری‌های جسمی مزمن با آن روبرو هستند، مشکلات روان و هیجانی نظیر افسردگی می‌باشد. به طورکلی 10- 5 درصد از بیماران جسمی در مراقبت‌های اولیه درمان از افسردگی اساسی رنج می‌برند. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی اثربخشی شناخت‌درمانی در بیماران جذامی افسرده می‌باشد. مواد و روش‌کار: در این پژوهش طرح پژوهشی شبه‌آزمایشی با دو گروه و چهار مرحله اندازه‌گیری مورد استفاده قرار گرفت. 32 بیمار زن و مرد در دسترس مبتلا به جذام مرکز تحقیقات پوستی بابا باغی تبریز در این مطالعه مشارکت کردند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های افسردگی بک و افکار خودکار در دوره‌های زمانی قبل (پیش‌آزمون)، در حین (پس‌آزمون 1)، بعد (پس‌آزمون 2) و همچنین یک ماه بعد از مداخله (پس‌آزمون 3) استفاده شد. مداخله شناخت درمانی در گروه آزمایش با 20 جلسه و یک بار در هفته و به مدت دو ساعت انجام شد. در این مطالعه برای تحلیل داده‌ها از از تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج حاصل نشان داد که افسردگی مبتلایان جذامی افسرده بعد و یک ماه بعد از مداخله کاهش معنی‌داری (درسطح 05/0) در مقایسه با قبل از مداخله داشته است. نتیجه‌گیری: شناخت درمانی نقش مهمی در کاهش افسردگی بین بیماران جذامی افسرده دارد و تداوم اثربخشی آن حداقل یک ماه بعد از مداخله مشاهده شد