بررسی خودکارآمدی و ابعاد کیفیت زندگی افراد سیگاری و غیر سیگاری

پیش زمینه و هدف: پژوهش‌های مختلف نشان داده‌اند که میزان خودکارآمدی با مصرف سیگار در ارتباط بوده و افراد سیگاری از کیفیت زندگی پایین تری به نسبت غیر سیگاری‌ها برخوردارند .پژوهش حاضر با هدف بررسی خود کارامدی و ابعاد کیفیت زندگی افراد سیگاری و غیر سیگاری صورت گرفت. مواد و روش کار: نمونه این پژوهش 160 نفر مرد (80 نفر سیگاری و 80 نفر غیرسیگاری) بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، جهت گرداوری داده‌ها از پرسشنامه خودکارآمدی شرر و پرسشنامه کیفیت زندگی 26 سوالی سازمان جهانی بهداشت ((whoqol-26 استفاده شد و تحلیل داده‌ها به روش تحلیل واریانس چندگانه (manova) انجام گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان دادند که نمره‌های گروه غیر سیگاری در مقیاس خود کارآمدی (05/0 p < ) به طور معنی‌داری بالاتر از گروه غیر سیگاری است و در میزان کیفیت زندگی، بعد جسمی (05/0 p < )، بعد روانی (01/0p < )، بعد روابط اجتماعی (05/0p < ) و بعد محیطی (05/0 p < ) به طور معنی‌داری بیشتر از گروه سیگاری می‌باشد.نتیجه گیری: پایین بودن میزان خودکارآمدی در افراد سیگاری در این پژوهش مطابق با یافته‌های پیشین می‌باشد و بعلاوه پایین بودن میزان کیفیت زندگی در ابعاد ذکر شده نشان می‌دهد که سیگاری‌ها وضعیت نامطلوبی را در سلامت جسمانی، روانی، روابط اجتماعی و محیطی ادراک می‌کنند.