بررسی سطوح پلاسمایی محصولات تخریب فیبرینوژنFdp)) وD-Dimer در بیماران سیروتیک با و بدون آسیت و ارتباط آن‌ها باMeld-Score

پیش زمینه و هدف: سیروز کبدی به علت کاهش تولید فاکتورها و مهارکنندهای انعقادی و کاهش کلیرانس فاکتورهای فعال شده و اختلال عملکرد پلاکت‌ها با اختلالات انعقادی همراه است. به نظر می‌رسد که آسیت در ایجاد حالت فیبرینولیز و افزایش ریسک خون‌ریزی نقش مهمی داشته باشد. ما در این مطالعه به بررسی نقش آسیت در ایجاد حالت هیپرفیبرینولیز و نیز رابطه meld-score با حالت هیپرفیبرینولیز در بیماران سیروزی پرداختیم. مواد و روش کار: 82 بیمار مبتلا به سیروز کبدی از خرداد 1390تا شهریور 1391مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران به دو گروه دارای آسیت و بدون آسیت تقسیم شدند و سطح پلاسمایی محصولات تخریب فیبرینوژن ((fdp و d-dimer آن‌ها به عنوان دو شاخص فیبرینولیز مورد سنجش قرار گرفت. برای تمام بیماران meld-score محاسبه گردید و اطلاعات جمع آوری شده به منظور بررسی ارتباط آسیت و meld-score با حالت هیپرفیبرینولیز تحت آنالیز آماری قرار گرفت. یافته‌ها: 6/47درصد بیماران مرد و4/52درصد بیماران زن بودند. میانگین سنی بیماران 5/17 ±51 سال بود از کل بیماران مورد مطالعه 52 نفر(4/63%) آسیت داشتند. سطح پلاسماییfdpدر 46 نفر (5/88%) و سطح پلاسماییd-dimerدر 45 نفر (5/86%) از کسانی که آسیت داشته‌اند بالاتر از نرمال بود. درحالی‌که سطح پلاسماییfdp تنها در شش نفر (20%) و سطح پلاسماییd-dimer تنها در چهار نفر (3/13%) از کسانی که فاقد آسیت بودند بالاتر از نرمال بود. و نیز میانگین سطح پلاسماییfdp و d-dimer در بیماران سیروتیک با آسیت به صورت معنی‌داری از میانگین سطح پلاسمایی این مواد در بیماران سیروتیک بدون آسیت بالاتر بود(001/0 > p ). بحث و نتیجه گیری: مایع آسیت نقش اصلی را در ایجاد حالت هیپرفیبرینولیتیک در بیماران سیروتیک ایفا می‌کند.