مقایسه تاثیر تمرینات هوازی، مقاومتی و ترکیبی بر سطوح سرمی هموسیستئین، شاخص آتروژنیک پلاسما و برخی عوامل خطرزای قلبی عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

پیش‌زمینه و هدف: دیابت نوع 2 به‌عنوان یک بیماری مزمن غیرواگیر در بسیاری از کشورها ظاهر شده و با افزایش عوامل خطرزای قلبی-عروقی همراه است. نقش فعالیت جسمانی به‌عنوان یک مداخله مفید در پیشگیری، مدیریت و درمان دیابت نوع 2 ثابت شده است. بااین‌وجود در مورد نوع و شدت فعالیت‌های ورزشی هنوز اختلاف‌نظرهایی وجود دارد. هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر تمرینات هوازی، تمرینات مقاومتی و تمرینات ترکیبی بر سطوح پلاسمایی هموسیستئین و برخی عوامل خطر قلبی عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود.مواد و روش‌ کار: 44 فرد مبتلا به دیابت نوع دو با دامنه سنی 30 الی 55 سال در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها به‌طور تصادفی در یکی از چهار گروه تمرین هوازی، مقاومتی، ترکیبی و کنترل قرار گرفتند (تعداد هر گروه 11 نفر). برنامه تمرینی اختصاص‌یافته به هر گروه به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. جهت بررسی متغیرهای وابسته نمونه‌های خونی یک روز قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی از تمامی آزمودنی ها گرفته شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی زوجی و آنوای یک‌راهه در سطح معنی‌داری کمتر از 5 درصد انجام گرفت.یافته‌ها: پس از 12 هفته شرکت در فعالیت ورزشی میانگین کلسترول تام (p=0.001)، لیپو‌پروتئین کم‌چگال (p=0.001)، هموسیستئین (p=0.011) و شاخص آتروژنیک پلاسما (p=0.01) در گروه تمرین ترکیبی کاهش معنی دار و سطوح لیپو‌پروتئین با چگالی بالا (p=0.036) در این گروه پس از مداخلات تمرینی افزایش معنی داری داشت. همچنین پس از 12 هفته مداخله تمرینی در گروه تمرین هوازی سطوح هموسیستئین (p=0.038) و در گروه تمرین مقاومتی سطوح کلسترول تام (p=0.028) کاهش معنی داری یافتند.بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر به نظر می رسد تمرینات ترکیبی با کاهش معنی‌دار سطوح هموسیستئین، بهبود پروفایل لیپیدی و شاخص آتروژنیک پلاسما، می‌تواند به‌عنوان یک مداخله موثر در کاهش عوامل خطرزای قلبی-عروقی در بیماران دیابتی نوع 2 توصیه شود.

comparison of the effect of aerobic, resistance, and combined exercises on homocysteine serum levels, atherogenic index of plasma, and cardiovascular risk factors in patients with type 2 diabetes

background & aims: type 2 diabetes is a chronic non-communicable disease that has emerged as a significant public health issue in many countries and is associated with increased cardiovascular risk factors. physical activity is a proven intervention for the prevention, management, and treatment of type 2 diabetes. however, differences remain regarding the most effective type and intensity of exercise. the purpose of this study was to compare the effects of aerobic, resistance, and combined exercises on plasma homocysteine levels and selected cardiovascular risk factors in patients with type 2 diabetes.materials & methods: forty-four individuals with type 2 diabetes, aged 30 to 55 years, participated in this study. participants were randomly assigned to one of four groups: aerobic, resistance, combined, or control (11 participants in each group). each training program was performed over 12 weeks, with three sessions per week. blood samples were collected from all participants one day before and 48 hours after the final training session to measure dependent variables. data were analyzed using paired t-tests and one-way anova, with a significance level set at p<0.05.results: after 12 weeks of exercise intervention, significant reductions were observed in total cholesterol (p=0.001), low-density lipoprotein (p=0.001), and homocysteine (p=0.01) levels in the combined exercise group, while high-density lipoprotein levels increased significantly (p=0.036) in this group. additionally, homocysteine levels in the aerobic training group (p=0.038) and total cholesterol levels in the resistance training group (p=0.028) decreased significantly. no significant changes were observed in other examined parameters.conclusion: the results of this study suggest that combined exercises, through their significant impact on homocysteine reduction, lipid profile improvement, and atherogenic index optimization, can be recommended as an effective intervention for reducing cardiovascular risk factors in patients with type 2 diabetes.