بررسی پلی‌مورفیسم rs4253778 مربوط به ژن گیرنده فعال‌کننده تکثیر پراکسیزوم الفا در گیرندگان پیوند کلیه تحت درمان با راپامایسین در استان آذربایجان غربی (ایران)

پیش‌زمینه و هدف: راپامایسین (سیرولیموس) جزء داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی و مهارکننده مسیر mtor است. سیرو لیموس در پیشگیری از رد پیوند کلیه در گیرندگان پیوند کلیه موثر است. سیرولیموس نه‌تنها دارو مهاری کننده هدف راپامایسین است بلکه به‌عنوان یک سوبسترا برای زیر خانواده‌های آنزیم‌های سیتوکروم p450 و برای پمپ‌های خروجی چند دارویی محسوب می‌شود. نتایج مطالعات اخیر نشان داده است گیرنده‌های فعال‌کننده تکثیر پروکسیزومی به‌عنوان گروهی از گیرنده‌های هسته‌ای، اثرات سلولی متعددی دارند و پلی‌مورفیسم‌های ژنتیکی آن‌ها در ارتباط با سایر ژن‌ها در ایجاد پاسخ‌های سیستم ایمنی انسان نقش مهمی دارند. هدف از انجام این مطالعه تعیین پلی‌مورفیسم rs4253778 ژن گیرنده فعال‌کننده تکثیر پراکسیزوم الفا (pparα) در گیرندگان پیوند کلیه تحت درمان با راپامایسین و افراد کنترل سالم در استان آذربایجان غربی (ایران) و مقایسه آن‌ها با یکدیگر بود.مواد و روش‌ کار: در این مطالعه مورد-شاهدی، 40 نفر بیمار گیرنده پیوند کلیه و تحت درمان با راپامایسین به میزان یک میلی‌گرم (به‌عنوان گروه بیمار) و 63 نفر در گروه کنترل سالم (به‌عنوان گروه کنترل) ارزیابی شدند. نمونه‌گیری از افراد در درمانگاه پیوند کلیه بیمارستان امام خمینی (ره) شهرستان ارومیه تحت نظر پزشک فوق تخصص کلیه انجام گرفت. برای استخراج dna ژنومی از روش نمک اشباع استفاده شد. محصولات pcr بعد از برش انزیمی با آنزیم taqі آنالیز شدند. با شمارش مستقیم آلل‌ها و ژنوتیپ‌های مشاهده شده و نیز تعداد کل نمونه‌ها داده به دست می‌آید. سپس با استفاده از برنامه اکسل با طراحی تست کای دو و یا تست فیشر در جدول 2×2 آنالیز نتایج و داده‌ها انجام شد. اختلاف سطح معنی‌داری دو گروه معادل 0.05 قلمداد گردید.یافته‌ها: فراوانی ژنوتایپ هموزیگوت g/g pparα rs4253778 و ژنوتایپ هتروژیگوت g/c pparα rs4253778 مشاهده‌شده در گروه کنترل سالم مطالعه حاضر به ترتیب برابر با (63.49درصد)40 و (36.51درصد)23 بود. در گروه کنترل سالم ژنوتایپ هموزیگوت c/c pparα rs4253778 مشاهده نشد. فراوانی ژنوتایپ هموزیگوت g/g، ژنوتایپ هتروژیگوت g/c و ژنوتایپ هموزیگوت c/c در بیومارکر pparα rs4253778 در گروه بیمار به ترتیب برابر با (72.5درصد)29، (22.5درصد)9 و (5درصد)2 بود. مقایسه فراوانی‌های موردنظر در دو گروه نشان داد ازلحاظ آماری اختلاف معنی‌داری وجود ندارد (0.05p >). در این مطالعه فراوانی آلل‌های g و c pparα rs4253778 در گروه بیماران به ترتیب برابر با 0.84 و 0.16؛ و در کنترل سالم به ترتیب برابر با 0.81 و 0.19 بود.بحث و نتیجه‌گیری: در مطالعه حاضر ارتباط معنی‌داری بین پلی‌مورفیسم pparα rs4253778 g>c و مصرف غلظت پایین راپامایسین به میزان یک میلی‌گرم وجود نداشت. مطالعات بیشتر با تعداد نمونه بیشتر توصیه می‌شود. 

study of rs4253778 polymorphism related to peroxisome proliferator alpha receptor gene in rapamycin-treated kidney transplant recipients in west azarbaijan province (iran)

background & aims: rapamycin (sirolimus) is one of the immunosuppressive drugs that has a strong immunosuppressive effect and one of the factors that inhibits mtor. the drug rapamycin is used in the prevention of kidney transplant rejection in kidney transplant recipients. sirolimus is not only an inhibitor of the target of rapamycin, but also a substrate for cytochrome p450 enzyme subfamilies and for multidrug efflux pumps. the results of recent studies have shown that peroxisomal proliferation activating receptors, as a group of nuclear receptors, have multiple cellular effects and their genetic polymorphisms in connection with other genes play an important role in creating human immune system responses. the aim of this study was to determine the peroxisome proliferator alpha gene polymorphism in kidney transplant recipients treated with rapamycin and healthy controls in west azerbaijan province (iran) and compare them with each other.materials & methods: in this case-control study, 40 kidney transplant recipients treated with rapamycin one mg(as case group) and 63 healthy controls as control group were evaluated. samplings were done in the kidney transplant clinic of imam khomeini hospital (urmia) under the supervision of a kidney specialist. the salting out method was used to genomic dna isolation. pcr products were analyzed after enzymatic cleavage with taq® enzyme. data were obtained by direct counting of observed alleles and genotypes as well as the total number of samples. then chi-square test or fisher’s exact test was used to analyze the results in the 2x2 table. the significant difference between the two groups was considered equal to 0.05.results: the frequency of homozygous g/g pparα rs4253778 genotype and heterozygous g/c pparα rs4253778 genotype observed in the healthy control group of the present study was 40 (63.49%) and 23 (36.51%) respectively. the homozygous c/c pparα rs4253778 genotype was not observed in the healthy control group. the frequency of homozygous genotype g/g, heterozygous genotype g/c and homozygous genotype c/c in ppar α rs4253778 biomarker in the patient group was 29 (72.5%), 9 (22.5%) and 2 (5%) respectively. comparison of the desired frequencies in the two groups showed that there is no statistically significant difference (p > 0.05). the frequency of g and c alleles in the patient group is 0.84 and 0.16, respectively; and in healthy control it is equal to 0.81 and 0.19 respectively.conclusion. in the present study, we concluded that there was no significant relationship between pparα rs4253778 g>c polymorphism and the use of low concentration of rapamycin. further study with more samples related to the topic is recommended.