تعیین اثر سیستم رفتاری مغز بر آسیب پذیری روانی با میانجیگری حساسیت اضطرابی، عواطف و تحمل پریشانی در بیماران مبتلا به دیابت

پیش‌زمینه و هدف: افراد مبتلا به دیابت، به‌طور بالقوه‌ای در برابر تهدید عواملِ دیگر مانند عواطف منفی، نقص سیستم عصبی و حساسیت به اضطراب قرار می‌گیرند، که در گرفتار آمدن یا نیامدن آن‌ها در زخم‌های ناشی از دیابت تاثیر می‌گذارد. هدف از مطالعه بررسی تاثیر سیستم مغزی رفتاری بر بیماران زن دیابتی در معرض آسیب پذیری روانی با نقش میانجی‌ حساسیت اضطرابی، عواطف مثبت و منفی و تحمل پریشانی بود.مواد و روش‌ کار: این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش، جزء مطالعات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی‌زنان مبتلا به دیابت کلینیک تخصصی دیابت شهر کرج در نیمسال اول سال 1401 تشکیل دادند، که390 نفر به‌عنوان حجم نمونه به روش هدفمند انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه سیستم‌های مغزی رفتاری کارور و وایت، پرسش‌نامه سلامت روانی (scl-25)، حساسیت اضطرابی تیلور و کاکس، عواطف مثبت و منفی واتسون، کلارک و تلگن و پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر استفاده شد. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از آزمون‌های معادلات رگرسیونی با استفاده از نرم‌افزار‌های 18 spss و23 amos انجام گرفت.یافته‌ها: نتایج نشان داد که متغیرهای سیستم مغزی رفتاری، حساسیت اضطرابی، عواطف مثبت و منفی و تحمل پریشانی دارای اثر مستقیم و معنی‌داری بر آسیب پذیری روانی هستند. همچنین مسیر غیر مستقیم اثر سیستم مغزی رفتاری با میانجی‌گری حساسیت اضطرابی، عواطف مثبت و منفی و تحمل پریشانی بر آسیب پذیری روانی مورد تایید واقع گردید. به‌طور کلی مدل پژوهش تایید شد و متغیرهای پژوهش توان پیش بینی 69 درصدی از متغیر آسیب پذیری روانی را دارا بودند. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نقش سیستم مغزی رفتاری، حساسیت اضطرابی، عواطف مثبت و منفی و تحمل پریشانی بر آسیب پذیری روانی لازم است درمان کنندگان جهت کاهش آسیب روانی سیستم مغزی رفتاری، حساسیت اضطرابی، عواطف مثبت و منفی و تحمل پریشانی، برنامه هایی تدوین نمایند تا با تغییر این متغیرها آسیب روانی در این بیماران کاهش یابد.

determining the effect of brain behavioral system on psychological vulnerability with the mediation of anxiety sensitivity, emotions, and distress tolerance in the patients with diabetes mellitus

background & aim: people with diabetes are potentially threatened by other factors such as negative emotions, nervous system defects, and sensitivity to anxiety, which affects whether or not they are affected by diabetes-related wounds. the aim of the study was to investigate the effect of brain-behavioral system on diabetic female patients exposed to psychological vulnerability with the mediating role of anxiety sensitivity, positive and negative emotions and distress tolerance.materials & methods: this research was applied in terms of purpose, and structural in terms of methods. the statistical population consisted of all women with diabetes in the specialized diabetes clinic of karaj city, iran in the first half of 2011, which 390 people were selected by purposive sampling method. to collect data, the questionnaires of carver and white’s behavioral brain systems, mental health questionnaire (scl-25), taylor and cox’s anxiety sensitivity, watson, clark and telgen’s positive and negative emotions, and simmons and gaher’s distress tolerance were used. regression equation tests were used to analyze the data. data analysis was done using spss 18 and amos 23 softwares.results: the results showed that the variables of behavioral brain system, anxiety sensitivity, positive and negative emotions and distress tolerance have direct and significant effects on psychological vulnerability. also, the indirect path of the effect of the brain-behavioral system through the mediation of anxiety sensitivity, positive and negative emotions and distress tolerance on psychological vulnerability was confirmed. in general, the research model was confirmed and the research variables had the ability to predict 69% of the psychological vulnerability variable.conclusion: considering the role of the behavioral brain system, anxiety sensitivity, positive and negative emotions, and distress tolerance on mental vulnerability, it is necessary for therapists to develop programs to reduce the mental damage of the behavioral brain system, anxiety sensitivity, positive and negative emotions, and distress tolerance in order to reduce psychological damage in these patients by changing these variables.