بررسی میزان بقای گرفت در پیوند کلیه بیماران مبتلا به کلیه‌های پلی‌کیستیک اتوزومال غالب؛ یک فالووآپ 19 ساله

پیش‌زمینه و هدف: بیماری کلیه پلی‌کیستیک اتوزومال غالب با شیوع 1 در 1000 نفر شایع‌ترین بیماری ارثی کلیوی است. پیامد این بیماری، بزرگ شدن و بدشکلی کلیه‌ها است که موجب اختلال در گردش خون و از بین رفتن پارانشیم و درنتیجه، اختلال در فانکشن کلیه‌ها می‌شود. نارسایی کلیه در 50 درصد بیماران دیده می‌شود که این بیماران را نیازمند به پیوند کلیه می‌کند. هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان بقای پیوند در پیوند کلیه بیماران مبتلا به کلیه پلی‌کیستیک اتوزومال غالب بود.مواد و روش کار: در این مطالعه کوهورت گذشته‌نگر، 149 بیمار adpkd که طی سال‌های 1376 تا 1395 در بیمارستان امام خمینی ارومیه پیوند کلیه شده بودند، وارد مطالعه شد ند. بیماران طی بازه‌های زمانی 1 ماه، 6 ماه، 12 ماه، 24 ماه، 36 ماه، 48 ماه و 60 ماه پس از پیوند، ازنظر بقای بافت موردبررسی قرار گرفته و علل مورتالیتی بیماران و عوامل خطرساز رد پیوند بیماران بررسی شد. برای بررسی بقای گرافت از آزمون kaplan meier و برای بررسی خطر رجکشن hazard ratio در بیماران از مدل cox regression استفاده شد.یافته‌ها: درمجموع 149 بیمار (60.7 درصد مرد و 38.3 درصد زن) با میانگین سنی 10.19 ± 47.42 سال وارد مطالعه شدند. میزان بقای گرافت در زنان و مردان به ترتیب در ماه اول 98 درصد و 97 درصد، ماه ششم 90 درصد و 97 درصد، ماه دوازدهم 87 درصد و 93 درصد، ماه بیست‌وچهارم 87 درصد و 90 درصد، ماه سی‌وششم 87 درصد و 83 درصد، ماه چهل‌وهشتم 83 درصد و 83 درصد و در ماه شصتم 78 درصد و 80 درصد بود. میانگین بقای گرافت به‌صورت کلی 52.96 ماه، در مردان 54.187 ماه و در زنان 51.05 ماه بود که این اختلاف معنی‌داری بود (0.001=p). همچنین بررسی خطر رجکشن hazard ratio نشان داد که تنها bmi فرد گیرنده ارتباط معنی‌داری با خطر رد پیوند داشت. (or=1.68, ci95% (1.34-4.22), p=0.001).بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های به‌دست‌آمده می‌توان نتیجه‌گیری کرد که میزان بقای 1 ماهه، 6 ماهه، 12 ماهه، 24 ماهه، 36 ماهه، 48 ماهه و 60 ماهه گرافت در بیماران adpkd تحت پیوند کلیه در بیمارستان مناسب بوده ولی نسبت به میزان بقا در سال‌های گذشته و بیشتر مراکز دیگر مقداری پایین‌تری بود. اگرچه تفاوت‌هایی از قبیل طرح و محیط مطالعه اجتناب‌ناپذیر است، امّا بااین‌حال نتایج این مطالعه می‌تواند شواهد اساسی برای بازنگری استراتژی‌های درمانی ارائه دهد. همچنین شاخص توده بدنی فرد گیرنده در احتمال رد پیوند تاثیر داشته و با در نظر گرفتن این عامل می‌توان به افزایش میزان بقا پیوند کلیه در این بیماران کمک کرد.

evaluation of graft survival rate following kidney transplantation of the patients with autosomal dominant polycystic kidney disease; a 19-year follow-up

background & aims: autosomal dominant polycystic kidney disease (adpkd) is the most common hereditary kidney disease with a prevalence of 1 in 1000 people. the consequence of this disease is enlargement and deformity of the kidneys, which causes disruption of blood circulation and destruction of the parenchyma, and finally, impaired kidney function. kidney failure is seen in 50% of the patients which makes the need of kidney transplantation in these patients. the aim of present study was to determine the graft survival rate in kidney transplantation of patients with autosomal dominant polycystic kidneys.materials & methods: in this retrospective cohort study, 149 adpkd patients who underwent kidney transplantation at imam khomeini hospital in urmia, iran, between 1998 and 2016 were included in the study. patients were evaluated for graft survival at intervals of one, six, twelve, twenty-four, thirty-six, forty-eight, and sixty months after transplantation and the causes of patient mortality and the risk factors of transplant rejection were investigated. kaplan-meier test was used to check graft survival and cox regression model was used to check rejection (hazard ratio) in the patients.results: totally 149 patients (60.7% male and 38.3% female) with a mean age of 47.42 ±10.19 years were included. the rate of graft survival in men and women was respectively 98% and 97% in the first month, 90% and 97% in the sixth month, 87% and 93% in the twelfth month, 87% and 90% in the twenty-fourth month, 87% and 83% in the thirty-sixth month, 83% and 83% in the 48th month, and 78% and 80% in the 60th month. the mean overall graft survival was 52.96 months, 54.187 months in men, and 51.05 months in women, and this difference was significant (p=0.001). also, evaluation of the risk of rejection (hazard ratio) showed that only the recipient’s bmi had a significant relationship with the risk of transplant rejection. (or=1.68, ci95% (1.34-4.22), p=0.001).conclusion: based on the obtained results, it can be concluded that the 1-month, 6-month, 12-month, 24-month, 36-month, 48-month, and 60-month graft survival rate in adpkd patients undergoing kidney transplantation in hospital was appropriate, but it was a little low compared to the survival rate in previous years and most of the other centers. although differences such as study design and environment are inevitable, but the results of this study can provide essential evidence for revising treatment strategies. also, the recipient’s body mass index has an effect on the probability of transplant rejection, and by considering this factor, it is possible to help increase the survival rate of kidney transplants in these patients.