اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم (tdcs) قشر آهیانه‌ای خلفی بر بهبود توانایی‌هایی ادراک فضایی، بینایی و کلامی

پیش‌زمینه و هدف: تحریک الکتریکی مستقیم مغز یک فن درمانی است که می‌تواند در جهت بهبود ادراک فضایی بینایی و کلامی تاثیرگذار باشد پژوهش حاضر با بررسی تحریک الکتریکی مستقیم (tdcs) قشر آهیانه‌ای خلفی بر بهبود توانایی‌هایی ادراک فضایی، بینایی و کلامی انجام شد.مواد و روش‌ها: در مداخله شبه تجربی حاضر جامعه آماری پژوهش را تمامی دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی تشکل می‌دادند که در سال تحصیلی 97- 1396 مشغول به تحصیل بودند. از این میان 30 نفر به روش نمونه‌گیری غیر تصادفی هدفمند انتخاب شدند و مداخله مستقیم قشر آهیانه خلفی را دریافت نمودند. تست چرخش ذهنی و آزمون استدلال انتزاعی پارسی (پارس) برای اندازه‌گیری ادراک فضایی -بینایی و ادراک کلامی استفاده شد، داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی شامل تحلیل واریانس یک عاملی با تاکید بر مطالعه‌ی درون آزمودنی‌ها مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج تحلیل نشان داد که تحریک الکتریکی مستقیم (tdcs) قشر آهیانه‌ای خلفی بر بهبود توانایی‌هایی ادراک فضایی، بینایی (0/001

the effect of posterior cerebral pulmonary direct electrical stimulation (tdcs) on improving spatial, visual, and verbal perceptual abilities

background & aims: direct electrical stimulation of the brain is a therapeutic technique that can be effective in improving visual, verbal, and spatial perception. the present study investigated the effect of direct electrical stimulation (tdcs) of the posterior parietal cortex on improving spatial, visual, and verbal perceptual abilities.materials & methods: in this quasi-experimental study, the statistical population of the study consisted of all students of shahid beheshti university who were studying in the academic year 2017-18. among them, 30 subjects were selected by purposive non-random sampling and received direct intervention of posterior parietal cortex. mental rotation test and parsi abstract reasoning test were used to measure spatial-visual perception and verbal perception. data were analyzed using descriptive and inferential statistical methods including one-factor analysis of variance with emphasis on study within the subjects.results: the results showed that tdcs of the posterior parietal cortex improves spatial, visual (p <0.01) (f = 19.61) and verbal (p <0.01) (f = 73.91) perceptual abilities.conclusion: it is suggested that the results of this study be used in effectiveness and educational programs.